Διεθνείς διαστάσεις παίρνει το θέμα της σχεδιαζόμενης καταστροφής του χημικού οπλοστασίου της Συρίας στη Μεσόγειο σε διεθνή ύδατα (άρα μη ελέγξιμα από οποιοδήποτε κράτος της Μεσογείου), στη περιοχή μεταξύ Ιταλίας-Μάλτας-Ελλάδας (νοτιοδυτικά της Κρήτης) και Λιβύης, διαδικασία με απρόβλεπτες διαστάσεις σε μία κλειστή θάλασσα με σπάνιο όσο και ιδιαίτερο περιβαλλοντικό σύστημα και κυρίως βασικό πνεύμονα για τη χλωρίδα-πανίδα και κάθε φύσης ανθρώπινη δραστηριότητα, για όσες χώρες βρέχονται ή όπως η Ελλάδα με το νησιωτικό της σύμπλεγμα βρίσκονται στη Μεσόγειο.
Το θέμα, πέρα από τις επιστημονικές τους διαστάσεις, είναι αμιγώς πολιτικό. Όλοι θα πρέπει να αντιληφθούν ότι το ερώτημα "αφού τα βαριά απόβλητα θα πάνε για επεξεργασία σε Γερμανία ή Αγγλία, ο θόρυβος για τα άλλα απόβλητα μήπως είναι υπερβολικός;" είναι κίβδηλο. Τα απόβλητα, που κάποιοι "πονηρά" τα ονομάζουν «ελαφρά», είναι εξίσου τοξικά, στην καλύτερη δε περίπτωση, αν μιλάμε για εξουδετέρωση 750 τόνων χημικών όπλων, τα υπολείμματα θα είναι 1,5 εκατομμύριο γαλόνια τοξικών αποβλήτων και για τα οποία, σε αντίθεση με τα "βαριά", δεν υπάρχει καμία εικόνα για το πού θα τα ξεφορτωθούν - στη θάλασσα, σε ξηρά ή σε κλιβάνους εργοστασίων;
Ταυτόχρονα, ουδείς ξέρει αν θα είναι μόνο 750 τόνοι, αφού επιστήμονες όχι μόνο μιλάνε για 2.400 τόνους στη Συρία, αλλά σημειώνουν με έμφαση πως, εκτός από το Σαρίν και το αέριο μουστάρδας, το καθεστώς Άσαντ μετά το εμπάργκο πώλησης χημικών όπλων που του είχε επιβληθεί τα τελευταία χρόνια αγόραζε στη "μαύρη αγορά" και άγνωστες ποσότητες άλλων χημικών, που τώρα έχουν συγκεντρωθεί για καταστροφή. Κυρίως όμως, σε μία περιοχή διεθνών υδάτων, που θα είναι αποκλεισμένη για το ενδεχόμενο τρομοκρατικής ενέργειας από στόλους 7 κρατών, ουδείς θα ξέρει ποια ποσότητα θα καταστραφεί και ποια θα μεταφερθεί αλλού. Αν μάλιστα υπάρξει ατύχημα ή διαρροή, οι χώρες της Μεσογείου θα το αντιληφθούν πολύ μετά το συμβάν, όταν οι συνέπειες θα φτάνουν στα ύδατά τους.
Η "Νέα Κρήτη" παρουσιάζει σήμερα σε ένα μεγάλο φάκελο όλες τις πτυχές αυτής της υπόθεσης και γνώμες ειδικών, καθώς για την Κρήτη η διαφύλαξη της Μεσογείου είναι ζωτικής σημασίας για την οικονομική, κοινωνική, πολιτιστική, περιβαλλοντική και ιστορική συνέχεια, αλλά και το μέλλον της ίδιας της επιβίωσής μας. Γι' αυτό οι επίσημες Αρχές, πέραν των διεθνών παρεμβάσεων, οφείλουν άμεσα να ενημερώσουν με τον πιο επίσημο και απόλυτο τρόπο την Κρήτη και τους θεσμικούς εκπροσώπους της. Για την Κρήτη, η Μεσόγειος είναι θέμα επιβίωσης και όχι απλά επικοινωνιακών εντυπώσεων.
Η αλήθεια για την εξουδετέρωση των χημικών όπλων της Συρίας
Επτά χώρες (ΗΠΑ-Ρωσία-Ηνωμένο Βασίλειο-Κίνα-Δανία-Φιλανδία και Νορβηγία) συμβάλλουν άμεσα στη διαδικασία παροπλισμού του χημικού αποθέματος όπλων της Συρίας και συνολικά 14 παρέχουν χρηματοδότηση. Σημειώστε όμως ότι όλες, ενώ διαθέτουν προηγμένη τεχνογνωσία, καμία δεν ανέλαβε την καταστροφή τους στο έδαφός της σε εργοστάσια ειδικά που διαθέτουν. Επέλεξαν με προτροπή των ΗΠΑ την υδρόλυση σε αμερικανικό ειδικό πλοίο εν πλω στη Μεσόγειο. Αν πράγματι ήταν τόσο ακίνδυνο όσο διαρρέουν τώρα, γιατί δεν το έπραξαν σε λιμάνια της Αγγλίας, της Γερμανίας ή των ΗΠΑ; Αντίθετα δηλώνουν, χωρίς κανένα κράτος της Μεσογείου για την ώρα να αντιδράει, πως θα το πράξουν στη Μεσόγειο, αφού ως κλειστή θάλασσα ελαχιστοποιεί τους κινδύνους, σε περίπτωση ατυχήματος, οι συνέπειες να εξαπλωθούν, καθώς η μέθοδος της υδρόλυσης για τα χημικά όπλα της Συρίας εν πλω θα χρησιμοποιηθεί για πρώτη φορά!
Η σύνθετη διεθνής προσπάθεια πίσω από τη μεταφορά και την καταστροφή των χημικών ουσιών εξηγείται τόσο από το χάρτη που δείχνει τα 12 σημεία από όπου στη Συρία συγκεντρώνονται τα χημικά όπλα στο λιμάνι της Λατάκκεια, όσο και από το χάρτη της διαδρομής από εκεί και νοτίως της Κρήτης σε λιμάνι της Ιταλίας (κάπου στη Σαρδηνία), και από εκεί μεταφορτωμένα στο ειδικό αμερικανικό πλοίο για την υδρόλυσή τους εν πλω κάπου μεταξύ Ιταλίας-Μάλτας-Λιβύης και Ελλάδας (νοτιοδυτικά της Κρήτης).
Ηχηρή παρέμβαση ευρωβουλευτών - Πρωτοβουλία Δανέλλη
Με πρωτοβουλία του συμπατριώτη μας ευρωβουλευτή Σπύρου Δανέλλη, 37 ευρωβουλευτές των χωρών της Μεσογείου και του Ιταλού Antonello Antinoro ζητούν από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να αλλάξει την απόφαση καταστροφής συριακών χημικών όπλων στα δυτικά της Κρήτης.
Όπως σημειώνουν, σε συνέχεια της προ ημερών απόφασης των Ηνωμένων Εθνών για την καταστροφή των χημικών όπλων της Συρίας σε διεθνή ύδατα της Μεσογείου δυτικά της Κρήτης και δεδομένης της σημαντικής περιβαλλοντικής απειλής για το θαλάσσιο περιβάλλον της Μεσογείου και τη δημόσια υγεία των Ευρωπαίων πολιτών, οι ευρωβουλευτές Σπύρος Δανέλλης και Antonello Antinoro με διακομματική ομάδα 37 ευρωβουλευτών από Ελλάδα, Κύπρο, Ιταλία και Μάλτα κατέθεσαν γραπτή ερώτηση προς τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και την εκπρόσωπο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για θέματα εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας κ. Κάθριν Άστον.
«Πείτε μας»
Με την πρωτοβουλία αυτή ο Έλληνας ευρωβουλευτής και οι συνάδελφοί του από τις άλλες χώρες της Μεσογείου ζητούν να μάθουν από τους εκπροσώπους του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου:
- Με ποια κριτήρια επέλεξαν τη συγκεκριμένη περιοχή για την εξουδετέρωση των χημικών όπλων,
- ποιες άλλες περιοχές είχαν επιλεγεί ως υποψήφιες για την πραγματοποίηση της εξουδετέρωσης,
- εάν έλαβαν υπόψη το σοβαρό περιβαλλοντικό αντίκτυπο για τη θάλασσα της Μεσογείου, δεδομένου ότι πρόκειται για μία κλειστή θάλασσα.
Ζητούν, ακόμη, την αλλαγή της περιοχής εξουδετέρωσης των χημικών όπλων, για την προστασία του ευαίσθητου θαλάσσιου οικοσυστήματος της Μεσογείου, αλλά και της υγείας όλων των Ευρωπαίων πολιτών, που απειλείται με ολέθριες συνέπειες.
«Αδιανόητο»
Ο Σπύρος Δανέλλης δήλωσε σχετικά: «Είναι αδιανόητο για μία Ευρωπαϊκή Ένωση που αγωνίζεται να προστατέψει και να αξιοποιήσει τη δυναμική των θαλασσών της με οραματικές πολιτικές, όπως η γαλάζια ανάπτυξη, να συναινεί σε μία τέτοια απόφαση. Η Μεσόγειος θάλασσα αποτελεί έναν παγκόσμιο περιβαλλοντικό και πολιτισμικό θησαυρό που οφείλουμε ως Ευρωπαίοι πολιτικοί και πολίτες να προστατεύουμε ως κόρη οφθαλμού. Μαζί με τους συναδέλφους μου θα εξαντλήσουμε κάθε περιθώριο δράσης προκειμένου να αποτρέψουμε την εφαρμογή μιας τόσο επισφαλούς και αδιαφανούς απόφασης».
"Τυχαίο;"
Όλως τυχαίως την ώρα που οι 37 ευρωβουλευτές έφερναν το θέμα στο ανώτατο επίπεδο της Ε.Ε., με ανακοίνωσή του ο Οργανισμός για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων (ΟΑΧΟ), ο οποίος λειτουργεί υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών, από τη Ρώμη, προχώρησε στην εκτίμηση ότι η ποσότητα των χημικών στοιχείων του συριακού χημικού οπλοστασίου, η οποία έχει φτάσει στο λιμάνι της Λαττάκειας, απ' όπου και θα απομακρυνθούν από τη χώρα υπό διεθνή επίβλεψη, «δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλη»!
Η διαδικασία ξεκίνησε
Η διαδικασία του παροπλισμού του χημικού οπλοστασίου της Συρίας έχει αρχίσει με την πρώτη παρτίδα των χημικών ουσιών της χώρας να φορτώνονται με πρωτοφανή μέτρα ασφαλείας, ακόμη και με μέσα προστασίας από το χημικό πόλεμο, σε ένα σκάφος φορτηγό, συμφερόντων Δανίας, στο βορειοδυτικό συριακό λιμένα στη Λαττάκεια.
Η εξαγωγή του επικίνδυνου υλικού - χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται (πρώτες ύλες) για να παραγάγουν αέριο Σαρίν και μουστάρδας και μία μικρή ποσότητα ήδη παραχθέντος αερίου μουστάρδας. Αυτά όμως είναι τα γνωστά χημικά, όσα το καθεστώς Συρίας παρέλαβε στα τρία χρόνια του εμπάργκο από τη "μαύρη αγορά", είναι άγνωστα και για τη σύνθεσή τους και για την ποσότητά τους, αλλά πάντως και αυτά μεταφέρονται μετά τον εντοπισμό τους στο λιμάνι της Λαττάκεια.
Σαρίν και αέριο μουστάρδας, με βάση το σχεδιασμό του Οργανισμού για την Καταστροφή των Χημικών Όπλων της Συρίας, έχουν πάρει τον κωδικό χημικές ουσίες ως "προτεραιότητα Ένα".
Τα στάδια
Το πρώτο στάδιο: συσκευάζει ασφαλώς τις χημικές ουσίες επί 12 τόπων σε ολόκληρη τη Συρία, δύο από τους οποίους είναι στη μέση των πεδίων μαχών, και τους μεταφέρει στο λιμένα. Αυτό είναι ευθύνη του συριακού στρατού, ο οποίος θα φρουρηθεί καθ' οδόν από τα θωρακισμένα φορτηγά που παρέχονται από τη Ρωσία. Φορτώνονται έπειτα δύο φορτηγά σκάφη που παρέχονται από τη Δανία και τη Νορβηγία, οι οποίες παρέχουν δικά τους σκάφη για να τα συνοδεύσουν από τα συριακά ύδατα. Η πρόσθετη ασφάλεια στο λιμένα παρέχεται από τις ρωσικές δυνάμεις, ενώ οι ΗΠΑ έχουν παράσχει τον εξοπλισμό φόρτωσης και απολύμανσης, η Κίνα έχει παράσχει τα ασθενοφόρα, και η Φιλανδία έχει παράσχει μια ομάδα απάντησης έκτακτης ανάγκης σε περίπτωση ατυχημάτων. Το φορτηγό σκάφος από τη Δανία, που φέρνει την πρώτη παρτίδα χημικών ουσιών, μόλις πάρει το πλήρες φορτίο του, θα ανοίξει πανιά για έναν απροσδιόριστο λιμένα στην Ιταλία, που προστατεύεται από ένα στολίσκο ναυτικών σκαφών από τη Δανία, τη Νορβηγία, τη Ρωσία και την Κίνα. Όταν ο στολίσκος φτάσει στον προορισμό του στην Ιταλία, θα μεταφέρει το φορτίο χημικών σε ένα σκάφος αμερικανικής διοίκησης, το "Ray MV". Πριν όμως, 70 τόνοι των δύο χημικών ουσιών εμπορικής προτεραιότητας 2, τοξικό υλικό όχι ανόμοιο από τους βιομηχανικούς χημικούς παράγοντες, θα μεταφερθεί στο Ηνωμένο Βασίλειο με τη βοήθεια του βασιλικού ναυτικού και θα καταστραφεί από μια βιομηχανία στην Αγγλία. Το υπουργείο Εξωτερικών της Αγγλίας υπολογίζει το κόστος σε λιγότερο από 1 εκατομμύριο λίρες. Μία ακόμη παρτίδα 80 τόνων ακούγεται επίσης ότι θα καταλήξει στη Γερμανία για να καταστραφεί και στις δύο περιπτώσεις με καύση σε εκεί ειδικό εργοστάσιο.
Το ειδικό πλοίο και τα χημικά
Είδαμε λοιπόν ότι για την ώρα τα τοξικά χημικά παρασκευής χημικών όπλων, αλλά ας τα πούμε για καλύτερη κατανόηση "ελαφρά", θα πάνε σε Αγγλία και Γερμανία. Αντίθετα, από το λιμάνι της Ιταλίας, κάπου στη Σαρδηνία, ο μέχρι τώρα σχεδιασμός προβλέπει ότι το 648 ποδιών και 22.000 τόνων "Ray MV" θα μεταφέρει τα χημικά προτεραιότητας 1 (Σαρίν, αέριο μουστάρδας και όποια άλλα άγνωστα χημικά) έξω στα διεθνή ύδατα στη Μεσόγειο (μεταξύ Ιταλίας-Μάλτας και Κρήτης), όπου το αμερικανικό στρατιωτικό προσωπικό θα τα φορτώσει στο εσωτερικό κατάστρωμα του πλοίου.
Εξωτερική φωτογραφία του αμερικανικού πλοίου
Ποιος γνωρίζει;
Θα είναι η πρώτη φορά που οι στρατιωτικές δυνάμεις των ΗΠΑ θα έχουν ξεφορτωθεί τα χημικά όπλα εν πλω στη Μεσόγειο με τη μέθοδο της υδρόλυσης. Οι ειδικοί της εξουδετέρωσης επισήμως δηλώνουν πως κανένα από τα χημικά που μεταφέρονται από τη Συρία δεν είναι τοποθετημένα σε πυρομαχικά, και έτσι δε χρειάζεται η δαπανηρή και επικίνδυνη διαδικασία διαχωρισμού των επικίνδυνων χημικών ουσιών από τις εκρηκτικές ύλες και τα περιβλήματα βλημάτων. Η συριακή κυβέρνηση έχει υποστηρίξει ότι όλα τα πυρομαχικά που έχουν σχεδιαστεί για να φέρουν τις χημικές ουσίες έχουν καταστραφεί. Η οργάνωση για την απαγόρευση των χημικών όπλων, που επιτηρεί τη διαδικασία παροπλισμού στο χημικό οπλοστάσιο της Συρίας, δεν ήταν σε θέση να ελέγξει ανεξάρτητα αυτή τη διατύπωση.
Κοντινό πλάνο ενός από τα αναπτυσσόμενα συστήματα υδρόλυσης πεδίων στο "Ray MV"
Σήμερα όμως, ούτε εμείς θα μπορούμε να γνωρίζουμε αν τελικά στα προς εξουδετέρωση χημικά όπλα δεν υπάρχουν απλά βαρέλια με τις ουσίες, αλλά και βλήματα ή πύραυλοι και αν ναι τι θα συμβεί με αυτά στα διεθνή ύδατα της Μεσογείου, όπου 7 στόλοι για λόγους ασφαλείας θα έχουν αποκλεισμένη την περιοχή όπου θα είναι το αμερικανικό "Ray MV", δηλαδή μία "νεκρή και απαγορευμένη ζώνη" για όλους, ακόμη και για τα κράτη της Μεσογείου που έχουν θαλάσσια όρια στο επίμαχο σημείο. Η διαδικασία παροπλισμού στο "Ray MV" είναι επισήμως αμιγώς χημική. Θα γίνει σε δύο κινητούς σταθμούς, αποκαλούμενους "αναπτυσσόμενα συστήματα υδρόλυσης", αξίας περίπου 5 εκατομμυρίων δολαρίων το καθένα.
Η διαδικασία παροπλισμού στο "Ray MV" είναι επισήμως αμιγώς χημική
Ξεφόρτωμα
Το FDHS (εν συντομία το σύστημα) μπορεί να είναι λειτουργικό μέσα σε δέκα ημέρες, όπως λένε οι Αμερικανοί ειδικοί, από την τοποθέτησή του σε σημείο παροπλισμού στα διεθνή ύδατα της Μεσογείου και είναι σε θέση να καταστρέψει 130 γαλόνια του αερίου μουστάρδας κάθε φορά, κατά τη διάρκεια περίπου δύο ωρών. Αυτό, χρησιμοποιώντας τη χημική υδρόλυση - αναμειγνύοντας τις επικίνδυνες χημικές ουσίες με τα αντιδραστήρια όπως η χλωρίνη, το ύδωρ ή το υδροξείδιο νατρίου. Όπως αναφέρει ο οργανισμός καταστροφής των χημικών όπλων, η διαδικασία θα οδηγήσει σε περίπου 1,5 εκατομμύριο γαλόνια τοξικών αποβλήτων (!!!), αν οι ποσότητες είναι 700 τόνοι, που δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως χημικό όπλο και θα "ξεφορτωθούν" εμπορικά. Μόνο που με τη λέξη "ξεφορτωθούν" δε διευκρινίζεται αν αυτό θα γίνει σε εργοστάσια ή αν θα ποντιστούν στη θάλασσα της Μεσογείου.
Επιπλέον, επιστήμονες, όπως ο καθηγητής του Πολυτεχνείου Κρήτης και διευθυντής του εργαστηρίου διαχείρισης επικινδύνων τοξικών αποβλήτων, δηλώνουν ότι η ανεπίσημη πληροφόρηση που είχαν από μέλη της ομάδας επιτήρησης καταστροφής του χημικού οπλοστασίου της Συρίας κάνουν λόγο για ποσότητες κοντά στους 2.400 τόνους, εκ των οποίων δεν είναι όλοι Σαρίν και αέριο μουστάρδας. Αυτό στην καλύτερη, αν ισχύει, σημαίνει ότι μετά την υδρόλυση μιλάμε για πάνω από 6 εκατομμύρια γαλόνια τοξικά απόβλητα και όχι 1,5 εκατομμύριο που είναι η αρχική εκτίμηση του σχεδιασμού.
Ο κίνδυνος δεν είναι θεωρητικός
Σύμφωνα με τον Frank Kendall, με δηλώσεις του στον αμερικανικό και βρετανικό Τύπο (εκτενές αφιέρωμα μόλις προχθές στον "Telegraph"), που είναι ο αμερικανικός υφυπουργός Άμυνας, αρμόδιος για την απόκτηση τέτοιων όπλων, την τεχνολογία και τις διοικητικές μέριμνες, το προσωπικό του σκάφους αναμένει περίπου 700 τόνους των χημικών ουσιών.
O Frank Kendall
Στο σύνολό τους τα συστήματα FDHS μπορούν να καταστρέψουν 50 μετρικούς τόνους των χημικών παραγόντων ημερησίως. Η ομάδα του "Ray MV" θα αρχίσει αργά εντούτοις, σύμφωνα με τον Baker, με έναν χημικό τεχνικό του πλοίου που θα εργαστεί στην υδρόλυση. «Πρόκειται να είναι μια αργή έναρξη», λέει ο Baker. «Πρόκειται να πάμε πολύ ακίνδυνα, σκόπιμα».
Τα υπολείμματα
Αυτό από μόνο του αποδεικνύει ότι και οι ίδιοι οι επιφορτισμένοι με το εγχείρημα, παρά τις διαβεβαιώσεις, είναι εξαιρετικά προσεκτικοί στις δηλώσεις τους, αναγνωρίζοντας ότι η ύπαρξη κινδύνων δεν είναι θεωρητικό θέμα. Αλλά αυτό που χρήζει προσοχής είναι ότι ουδείς αναφέρεται στο τι θα γίνουν τα υπολείμματα σε εκατομμύρια γαλόνια, μόλις εξουδετερωθούν οι ποσότητες που είναι για χρήση χημικών όπλων. Οι ΗΠΑ, ωστόσο, θα χρηματοδοτήσουν όλες τις διαδικασίες στο "Ray", ενώ οι άλλες χώρες είναι αρμόδιες για τη χρηματοδότηση των οικονομικών συνεισφορών τους.
Το κόστος
Το απόθεμα, που δεν πηγαίνει στη Μεγάλη Βρετανία, θα καταστραφεί από εμπορικές επιχειρήσεις με υπεργολαβία εργασία, αμειβόμενη από ένα κεφάλαιο 9,8 εκατομμύριων λιρών, που αποτελείται από τις συνεισφορές 14 χωρών (άγνωστων χωρών). Το κεφάλαιο ελέγχεται από την οργάνωση για την απαγόρευση των χημικών όπλων, η οποία έχει δεσμευτεί για μία περαιτέρω χρηματοδότηση 16,6 εκατομμύριων λιρών. Δε διευκρινίζεται όμως αν η καταστροφή θα γίνει επιτόπου στη Μεσόγειο ή οπουδήποτε αλλού και αυτό για τα κράτη της Μεσογείου θα έπρεπε να είναι το πρώτο γνωστό και επίσημα δημοσιοποιήσιμο.
Άρνηση και αποκαλύψεις από τον καθηγητή Βαγγέλη Γιδαράκο στον 9,84
Ο καθηγητής του Πολυτεχνείου Κρήτης και επικεφαλής του Εργαστηρίου Διαχείρισης Επικίνδυνων Τοξικών Αποβλήτων κ. Βαγγέλης Γιδαράκος, επιστρέφοντας από ταξίδι αστραπή για το θέμα σε Βρυξέλλες, Λουξεμβούργο και Ρώμη, μιλώντας στο Ράδιο 98,4 ήταν εξόχως αποκαλυπτικός για τις επιστημονικές αλλά και πολιτικές εξελίξεις επί του θέματος, έχοντας επαφή και με επιτηρητές της εξουδετέρωσης του χημικού οπλοστασίου της Συρίας, και μεταξύ άλλων δήλωσε: «Για ποιο λόγο δεν ενημερώθηκαν οι χώρες γύρω από τη Μεσόγειο που δικαίως έχουν λόγο να ανησυχούν και γιατί δε γίνεται ήδη χρήση σε υφιστάμενες μονάδες που βρίσκονται σε χώρες όπως η Γαλλία, η Ρωσία, η Γερμανία κ.λπ.
Ο καθηγητής του Πολυτεχνείου Κρήτης και επικεφαλής του Εργαστηρίου Διαχείρισης Επικίνδυνων Τοξικών Αποβλήτων Βαγγέλης Γιδαράκος
Έχω περάσει όλη μου τη ζωή στην Ευρώπη και γνωρίζω πολύ καλά. Είχα λάβει μέρος σε project που καταστράφηκαν με θερμικές διαδικασίες οπλοστάσια από το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο με την αποτελεσματική μέθοδο της καύσης και όχι στη θάλασσα εν πλω για την αποφυγή των δυνητικών κινδύνων. Σίγουρα πρέπει να γίνει η ερώτηση για το στρατιωτικό χαρακτήρα του όλου εγχειρήματος, καθώς δεν μπορεί όλο αυτό το εγχείρημα να αποτελέσει άλλοθι για αδιαφάνεια και βιαστικές λύσεις. Πρέπει να αντιμετωπιστεί ως ένα καθαρά περιβαλλοντικό θέμα και να σεβαστούν τις διαδικασίες που προβλέπονται από τη διεθνή και ευρωπαϊκή νομοθεσία και να πραγματοποιηθεί έχοντας αποδείξει εκ των προτέρων ποια είναι η βέλτιστη δυνατή λύση και πώς διασφαλίζεται η προστασία του περιβάλλοντος.
Επομένως, η ελληνική Πολιτεία θα έπρεπε, σε συνεργασία με άλλες χώρες της Μεσογείου, να μην αποδεχθεί αρχικά την απόφαση του ΟΗΕ. Να επιδείξει τη χρήση άλλων εξειδικευμένων μεθόδων καταστροφής και με αυτόν τον τρόπο να αποτρέψει το ενδεχόμενο επιχείρησης εν πλω».
Η υδρόλυση
Ρωτήσαμε τον κ. Γιδαράκο αν η υδρόλυση στη θάλασσα εν πλω γίνεται για πρώτη φορά. Η απάντησή του ήταν χαρακτηριστική: «Είναι ένα βασικό ερώτημα. Είναι το κατά πόσο η μέθοδος εγκυμονεί περιβαλλοντικούς κινδύνους και ποιοι είναι αυτοί και ποιας εμβέλειας. Αναμφισβήτητα, η υδρόλυση αποτελεί εφικτή μέθοδο από τεχνικής άποψης και οι ειδικοί και αυτοί που εμπλέκονται σε αυτήν την επιχείρηση προειδοποιούν ότι, εάν ένα τέτοιο εγχείρημα έχει επαναληφθεί στο παρελθόν, η πραγματοποίηση αυτή είναι μια περίπλοκη διαδικασία. Οι ουσίες που πρέπει να καταστραφούν δεν είναι κάτι το ομοιόμορφο, είναι πρόδρομες ουσίες, δηλαδή χρησιμοποιούνται για την περαιτέρω δημιουργία των βομβών αερίου, ενώσεις που περιέχουν φθόριο, χλώριο και είναι εκ των πραγμάτων δηλητηριώδεις και άκρως τοξικές μαζί με άλλες ενώσεις άγνωστες στη διαδικασία της υδρόλυσης θα μας δώσουν άλλα επικίνδυνα κατάλοιπα. Επίσης, θα υπάρξουν και υγρά απόβλητα.
Αναρωτιόμαστε λοιπόν αν όλα αυτά θα πορευτούν στο θαλάσσιο περιβάλλον. Η εκτιμώμενη επιβάρυνση θα αφορά τους οργανισμούς στη θάλασσα και στη χειρότερη περίπτωση και σε τοπική κλίμακα μια βιολογική νέκρωση».
Οι πραγματικές ποσότητες
Ο κ. Γιδαράκος όμως, μιλώντας στον 98,4, αμφισβήτησε και την ποσότητα των 700 τόνων. Όπως είπε, «γνωρίζω ότι τον Οκτώβρη του 2013 1.600 τόνους δέχτηκε η Αλβανία να καταστρέψει αρχικά, αλλά μετά, με την αντίδραση των πολιτών της, είπε όχι. Ανεπίσημα, από παρατηρητές της διαδικασίας καταστροφής τους έχω πληροφορηθεί ότι 1.250 τόνοι Σαρίν και αερίου μουστάρδας, 1.230 πρόδρομων χημικών ενώσεων τόνοι είναι αυτοί που είχαν αποθηκευτεί! Αμφιβάλλω αν οι 1.000 τόνοι μπορέσουν να καταστραφούν σε λιγότερο από 7 μήνες. Αλλά το θέμα είναι να μη γίνει στη Μεσόγειο, πριν καν πέσουν. Αφού είναι τόσο απλά και ανώδυνα, γιατί δεν τα πάνε στο λιμάνι του Αμβούργου;
Οι Αμερικανοί λένε ότι γίνεται στη Μεσόγειο διότι είναι πιο κλειστή η θάλασσα και έχουμε μικρότερους κυματισμούς. Η Γερμανία, επικαλούμενη "έλλειψη υποδομών", κατάλαβε τι έγινε. Τα αέρια Σαρίν και μουστάρδας πηγαίνουν προς καταστροφή με τη συγκεκριμένη μέθοδο, αλλά έχουμε 1.200 τόνους των πρόθυμων χημικών ενώσεων».
Τα άγνωστα
«Άγνωστες παραμένουν οι πηγές των προμηθευτών και το είδος και φυσικά η ποσότητα των χημικών που απέκτησε το καθεστώς της Συρίας μετά την απαγόρευση κατοχής χημικών όπλων. Με τίποτα δε θα προχωρούσα σε διαδικασίες στη Μεσόγειο. Έχω ευαισθητοποιηθεί ακόμα περισσότερο σαν επιστήμονας τα τελευταία χρόνια αναλαμβάνοντας τη συγκεκριμένη συνεργασία με το Sea Diamond, βλέποντας λοιπόν το τι απορρίπτεται μέσα στο θαλάσσιο περιβάλλον, ενώ έχω και σχετική άποψη αναφορικά με την εκ των πραγμάτων υψηλή επιβάρυνση της Μεσογείου με άλλες επικίνδυνες ουσίες. Επομένως, στην περίπτωση αυτή πρέπει να γίνει κάθε προσπάθεια να αποφευχθεί η διαδικασία απόρριψης μέσα στη Μεσόγειο», τόνισε ο κ. Γιδαράκος.
Ελληνική παρέμβαση από την Ιαπωνία
Στο θέμα όμως παρενέβη και ο διεπιστήμονας Γιώργος Ζουγανέλης μέσω του ιστοτόπου του από την Ιαπωνία, όπου ζει και εργάζεται σε προηγμένα τεχνολογικά και βιομηχανικά προγράμματα, παραθέτοντας και δύο απόλυτα κατατοπιστικά σχεδιαγράμματα. Το ένα για τη μέθοδο της υδρόλυσης και το άλλο για τα θαλάσσια ρεύματα νότια της Κρήτης και το τι μπορεί να συμβεί σε περίπτωση που πέσουν απόβλητα των χημικών όπλων μετά την αδρανοποίησή τους στη θάλασσα της Μεσογείου.
Ο κ. Ζουγανέλης αναφέρει ενδεικτικά: «Το θέμα που απασχολεί την κοινή γνώμη αυτή τη φορά είναι η εξουδετέρωση του νευροπαραλυτικού αερίου Σαρίν της Συρίας από ένα αμερικανικό πλοίο κάπου νότια της Κρήτης. Για να εξετάσει κανείς το θέμα της επικινδυνότητας του εγχειρήματος της καταστροφής του Σαρίν σε πλοίο χρειάζεται σαφείς και εξακριβωμένες πληροφορίες γιατί τίποτα δεν είναι δεδομένο. Αυτές τις πληροφορίες δεν τις έχει κανείς, ούτε και εγώ, γιατί δεν είμαι ούτε πράκτορας ούτε εισπράκτορας ούτε ρουφιάνος ούτε ένας πληρωμένος Ερμής που δίνει τα μηνύματα του συστήματος από τα ΜΜΕ μεταμφιεσμένος σε "ειδικό" επιστήμονα.
Το κράτος αποδεικνύεται και πάλι ανίκανο να ζητήσει σωστά τις πληροφορίες που χρειάζονται. Στη φωτογραφία σας εξηγώ με ποια χημική αντίδραση (υδρόλυση) εξουδετερώνεται το Σαρίν».
Το Σαρίν
Ο κ. Ζουγανέλης, παίρνοντας ως βάση υπόθεσης ότι μιλάμε για 700 τόνους χημικών Σαρίν, σημειώνει:
«Από 700 τόνους Σαρίν θα παραχθούν 89 τόνοι υδροφθόριο και 690 τόνοι μιας βάσης που θα διαταράξει τη θαλάσσια πανίδα με άγνωστο αποτέλεσμα. Το πιθανότερο είναι να ρίχνουν τα παράγωγα της υδρόλυσης στη θάλασσα. Αν αυτό γίνει σε περίοδο ενός χρόνου δε θα υπάρχει μεγάλο πρόβλημα. Το πρώτο ερώτημα είναι όμως «γιατί η εξουδετέρωση του Σαρίν να γίνει στη Μεσόγειο, που είναι κλειστή θάλασσα. Ποιος σας λέει ότι θα είναι μόνο 700 τόνοι η ποσότητα του Σαρίν που θα εξουδετερωθεί; Ποιος θα το ελέγξει;».
Αν πέσουν στη θάλασσα
Αίσθηση προκαλεί και ο χάρτης που έφτιαξε ο κ. Ζουγανέλης για να δώσει μία εικόνα, βάσει των ρευμάτων στη Μεσόγειο, του τι θα συμβεί αν έχουμε απόθεση των τοξικών αποβλήτων μετά την επεξεργασία τους πάνω στο αμερικανικό πλοίο, ιδίως σε ό,τι αφορά την Κρήτη, όπως επισημαίνει με το σχετικό χάρτη: «Η απελευθέρωση των αποβλήτων στη θάλασσα και η θέση του πλοίου που θα χύνει τα απόβλητα έχει μεγάλη σημασία, αφού τα απόβλητα θα ακολουθήσουν τη ροή των θαλάσσιων ρευμάτων στην περιοχή.
Τα ρεύματα
Αν τα απόβλητα τα "ρίξουν" ανάμεσα σε Μάλτα, Ιταλία και Ελλάδα, όπως λένε, τότε αυτά θα "ανακατευτούν", θα "πάνε" προς Αίγυπτο, Ισραήλ και θα επιστρέψουν "εξασθενημένα" στην ίδια περιοχή στην οποία ρίχτηκαν περνώντας βόρεια από την Κρήτη, ακολουθώντας την κίνηση που δείχνει το θαλασσί χρώματος φαρδύ τόξο της φωτογραφίας».
Με άλλα λόγια ο καθηγητής εκτιμά ότι το πρόβλημα τότε, αν συμβεί η απόρριψη των αποβλήτων στη θάλασσα, θα αφορά άμεσα περισσότερο τα βόρεια παράλια της Κρήτης και όχι το Νότο της.
Δημοσιογραφική επιμέλεια: Γιώργος Σαχίνης
Μετάφραση ξένων πηγών-γραφημάτων: Πέπη Παρούση
Απομαγνητοφώνηση συνεντεύξεων: Ελευθερία Πετράκη
πηγή : ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ