Τοποθέτηση της Αριστερής Συσπείρωσης Εργαζόμενων Χημικών Μηχανικών (ΑΣΕΧΜ) σχετικά με την εισήγηση του ΠΣΧΜ και της Επιστημονικής Επιτροπής Χημικών Μηχανικών για τα Ακαδημαϊκά Προσόντα - Επαγγελματικές Δραστηριότητες Χημικών Μηχανικών
Η συζήτηση για τα επαγγελματικά δικαιώματα των μηχανικών σίγουρα δεν είναι καινούργια και σίγουρα δεν έχει ανοίξει χωρίς προφανή λόγο. Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι η κατανομή των διαφόρων επαγγελματικών δικαιωμάτων στις ειδικότητες των μηχανικών είναι παρωχημένη, διακατέχεται από στρεβλώσεις και ανορθολογισμούς και τελικά εδράζεται σε συντεχνιακές λογικές υπεράσπισης της μίας ή της άλλης ομάδας μηχανικών ανάλογα πάντα και με τους ιδιαίτερους συσχετισμούς που διαμορφώνονται κάθε φορά στο εσωτερικό του ΤΕΕ και φυσικά επιβάλλονται από τον εκάστοτε κομματικό μηχανισμό.
Ωστόσο, με πρόσχημα την επίλυση αυτής της διαχρονικά προβληματικής κατάστασης, έχει επιβληθεί από το μνημόνιο του 2014 (30/3/2014) η αναγκαιότητα για άμεση γνωμοδότηση του ΤΕΕ και των Επιστημονικών Συλλόγων των μηχανικών όχι μόνο για την κατανομή των επαγγελματικών δικαιωμάτων αλλά και του τρόπου με τον οποίο αυτά θα απονέμονται. Φυσικά, έχει διαμορφωθεί πλήρως, από τους σχετικούς μνημονιακούς νόμους, και το πλαίσιο στο οποίο θα γίνουν τα παραπάνω.
Αυτό κομβικά δεν είναι άλλο από την αναγνώριση δυνατότητας απόκτησης επαγγελματικών δικαιωμάτων σε αποφοίτους ιδιωτικών κολλεγίων (με τον τρόπο αυτό δικαιούμαστε να μιλάμε για την πλήρη εξίσωση των διπλωμάτων των πολυτεχνικών σχολών με εκείνα των κολλεγίων), την πλήρη αποστοίχιση των επαγγελματικών δικαιωμάτων από την απόκτηση του διπλώματος του μηχανικού, η δημιουργία των διαφόρων επαγγελματικών μητρώων η είσοδος στα οποία θα γίνετε μέσα από ένα κύκλο σεμιναρίων ‒ εξετάσεων ‒ πιστοποίησης, και γιατί όχι υποχρεωτικής μαθητείας, τη διαμόρφωση επιπέδων άσκησης επαγγελματικής δραστηριότητας, ανάλογα με τα ειδικά προσόντα (βλ. σεμινάρια, μεταπτυχιακοί τίτλοι σπουδών κτλ.) και ανά πεδίο επαγγελματικής δραστηριότητας.
Φυσικά τα παραπάνω αποτελούν εδώ και χρόνια πάγια επιδίωξη των πολιτικών της ΕΕ, όπως αυτές αποτυπώθηκαν στις Ευρωπαϊκές Οδηγίες για την ένταξη στο επάγγελμα (π.δ 38/2010 Προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας στην Οδηγία 2006/36/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 7ης Σεπτεμβρίου 2005 σχετικά με την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων),
μνημονιακή υποχρέωση που επαναλαμβάνεται μονότονα σε κάθε μνημονιακό νόμο και κυβερνητική πολιτική όλων των κυβερνήσεων εδώ και χρόνια που ορκίζονται στις «απελευθερώσεις». Επιπρόσθετα είναι σε άμεση συνάφεια με τα όσα συμβαίνουν και στο χώρο της Ανώτατης Εκπαίδευσης. Αναφερόμαστε φυσικά στη συνθήκη της Μπολόνια, τον προγραμματισμό του Ευρωπαϊκού Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης και του Ευρωπαϊκού Χώρου Έρευνας, όπου από ενιαία πανεπιστήμια, δημόσια στην πλειονότητα τους, έπρεπε να προκύψουν «αγορές υπηρεσιών εκπαίδευσης» και μάλιστα «απελευθερωμένες» που θα χορηγούν εξατομικευμένα πτυχία με σύστημα πιστωτικών μονάδων.
Οι διοικήσεις του ΤΕΕ αλλά και των περισσότερων Επιστημονικών Συλλόγων, όχι μόνο συνηγορούν σε όλα αυτά αλλά τρίβουν και τα χέρια τους. Δίνεται πλέον η δυνατότητα της πλήρους ρύθμισης από τη μεριά τους όχι μόνο του επαγγέλματος του μηχανικού, αλλά όλων των τεχνικών επαγγελμάτων. Αυτό αποτελεί όχι μόνο αδιανόητη εξωθεσμική υπέρβαση του ρόλου του ΤΕΕ έναντι της Πολιτείας, αλλά και κοινωνικό κανιβαλισμό των ηγεσιών του ΤΕΕ απέναντι στους στα υπόλοιπα τεχνικά επαγγέλματα..
Ποιοι είναι λοιπόν αυτοί που χάνουν από όλη αυτή την ιστορία; Μα φυσικά οι εργαζόμενοι μηχανικοί και ειδικά οι νέοι απόφοιτοι των πολυτεχνικών σχολών.
Έχουμε να κάνουμε με ένα σχέδιο που στην πράξη καταργεί προοπτικά το δικαίωμα σε κάθε συνάδελφο να ασκεί το επάγγελμα του διπλωματούχου Μηχανικού. Κοινώς αντί να έχουμε τα επαγγελματικά δικαιώματα στο πτυχίο μας θα πρέπει να τρέχουμε σε φορείς πιστοποίησης και να παρακαλάμε για απόκτηση εμπειρίας μέσω μαθητείας (δηλαδή δωρεάν εργασίας ουσιαστικά) σε όλη μας την ζωή προκειμένου να συνεχίσουμε να κάνουμε την όποια δουλειά κάναμε μέχρι τώρα. Αν σε όλα αυτά λάβει κανείς υπόψη του την τεράστια ανεργία και ετεροαπασχόληση, την εργοδοτική αυθαιρεσία, την εργασιακή ανασφάλεια και τους εξευτελιστικούς μισθούς για όσους έχουν την τύχη να εργάζονται, την κατάργηση των ελάχιστων αμοιβών, την εξοντωτική φορολογία και φυσικά τις υπέρογκες ασφαλιστικές εισφορές μπορεί να αντιληφθεί πολύ καλά τι μας περιμένει στο μέλλον.
Η δημιουργία των επαγγελματικών μητρώων είτε μέσω σεμιναρίων και εξετάσεων είτε μέσω μαθητείας, μοναδικό σκοπό έχει το κλείσιμο του επαγγέλματος στους λίγους έχοντες ή γνωρίζοντες τα κατάλληλα άτομα στις κατάλληλες θέσεις, την καθιέρωση της δωρεάν εργασίας για την απόκτηση εμπειρίας και τελικά τη
δημιουργία μηχανικών πολλών ταχυτήτων που συνεπακόλουθα φέρνει ακόμα μεγαλύτερη συμπίεση του μεροκάματου, εντείνει την εκμετάλλευση των εργαζομένων μηχανικών και εξανεμίζει τα όποια εργασιακά δικαιώματα έχουν απομείνει.
Φυσικά, ο ΠΣΧΜ αλλά και η Επιστημονική Επιτροπή των Χημικών Μηχανικών στο ΤΕΕ, όχι μόνο ανταποκρίνονται στο ρόλο που καλούνται να παίξουν αλλά, βάση της εισηγήσεώς τους τόσο για τα επαγγελματικά δικαιώματα του Χημικού Μηχανικού όσο γενικά του επαγγέλματος του μηχανικού, έρχονται να υιοθετήσουν το πλαίσιο που περιγράφηκε παραπάνω στο σύνολό του και με τον πλέον αντιδραστικό τρόπο.
Εισηγούνται την πλήρη αποστοίχηση κάθε επαγγελματικού δικαιώματος από το δίπλωμα (διαχωρισμός του ακαδημαϊκού τίτλου από τον επαγγελματικό τίτλο), το διαχωρισμό σε νέους ‒ άπειρους μηχανικούς και σε παλαιούς ‒ έμπειρους ‒ διαπιστευμένους μηχανικούς (χορήγηση τίτλου «Professional ή Chartered Engineer») από το ΤΕΕ, απονομή επαγγελματικών δικαιωμάτων αποκλειστικά και μόνο βάση κεκτημένης εμπειρίας ασχέτως του γνωστικού αντικειμένου σε όλους ανεξαιρέτως του μηχανικούς και τεχνικούς όλων των ειδικοτήτων, θεσμοθέτηση με τον τρόπο αυτό της μαθητείας ‒ δωρεάν εργασίας για όσους θέλουν να αποκτήσουν πρόσβαση σε αυτά τα επαγγελματικά δικαιώματα, κλείσιμο της πρόσβασης σε έργα δημόσια και ιδιωτικά μέσα από την εισαγωγή μία σειράς προϋποθέσεων κτλ.
Η συγκεκριμένη εισήγηση δεν αποτελεί παράδοξο για τον ΠΣΧΜ και την Επιστημονική Επιτροπή Χημικών Μηχανικών, αν λάβει κανείς υπόψη το σκανδαλώδη οικονομικό βίο και την πολιτεία τόσο της πλειοψηφούσας παράταξης όσο και όσων την υποστηρίζουν (όλες οι παρατάξεις πλην της ΑΣΕΧΜ και της Πανεπιστημονικής).
Προφανώς, αισθάνονται σε πλεονεκτική θέση εφόσον αποτελούν κομμάτια του κυκλώματος απονομής επαγγελματικών δικαιωμάτων το οποίο στήνεται μεθοδικά τα τελευταία χρόνια με βασικό μπροστάρη το ΤΕΕ ως αποκλειστικό φορέα διαπίστευσης, κατανομής και απονομής επαγγελματικών δικαιωμάτων σε όλα τα τεχνικά επαγγέλματα. Εξάλλου, είναι πολλά τα λεφτά των σεμιναρίων και των εξετάσεων και θα πρέπει μέσω αυτών να συντηρηθεί η κομματική πελατεία τους (ασχέτως του κόμματος στο οποίο τυχαίνει να εντάσσεται κάθε χρονική στιγμή).
Πίσω από την ανάγκη εφαρμογής ενός δήθεν συστήματος «ικανών», κρύβεται η απέλπιδα επιδίωξη της προστασίας κάποιων πολύ λίγων μηχανικών από τις επιπτώσεις της κρίσης, μέσω της λύσης της αποσύνδεσης του Διπλώματος από το Επάγγελμα για την συντριπτική πλειοψηφία των υπολοίπων. Επιβεβαιώνεται ότι εκπροσωπούν τα υλικά συμφέροντα μιας ορισμένης κοινωνικής μερίδας χημικών μηχανικών και κυρίως του κεφαλαίου που αξιοποιεί την κρίση ως ευκαιρία για να διαλύσει δικαιώματα δεκαετιών. Δεν εκπροσωπούν το σύνολο των συναδέλφων και σίγουρα όχι της κοινωνικής πλειοψηφίας ή του Δημοσίου Συμφέροντος όπως συχνά πυκνά αρέσκονται να λένε.
Όσοι τοποθετούνται υπέρ της συγκεκριμένης εισήγησης του ΠΣΧΜ και της Επιστημονικής Επιτροπής, για εμάς είναι συνένοχοι στο μαύρο μέλλον των αποφοίτων χημικών μηχανικών αλλά και όσων συναδέλφων ζουν κυνηγώντας το μεροκάματο, σε συνθήκες πλήρους εργασιακής αβεβαιότητας και τεράστιας εκμετάλλευσης από τη μεριά της εργοδοσίας.
Η υπεράσπιση της ισότιμης κατοχύρωσης του συνόλου των επαγγελματικών δικαιωμάτων σε όλους ανεξαιρέτως τους αποφοίτους ανάλογα με το γνωστικό αντικείμενο, το είδος του πτυχίου και το περιεχόμενο των σπουδών αποτελεί σήμερα όρο επιβίωσης για τους μηχανικούς και ταυτόχρονα κοινωνικής τους υποχρέωση.
Οφείλουμε να αντισταθούμε στην επιτελούμενη απαξίωση του Δημόσιου Πανεπιστημίου που ολοκληρώνει το σχέδιο διάλυσης των Μηχανικών.
Οφείλουμε να αντισταθούμε στους μισθούς των 300€, τα voucher και τις επιταγές της αγοράς για φτηνούς, ευέλικτους, και εξευτελισμένους μηχανικούς.
Οφείλουμε να διεκδικήσουμε αξιοπρέπεια στις εργασιακές συνθήκες για να ασκούμε με κοινωνική αξιοπρέπεια το επάγγελμα.
Αριστερή Συσπείρωση Εργαζόμενων Χημικών Μηχανικών
πηγή : συσπείρωση αριστερών μηχανικών
http://syspeirosiaristeronmihanikon.blogspot.gr/2015/11/e.html