Ανταλλαγή ακόμη και με δημόσιες χορτολιβαδικές εκτάσεις για να μπορούν να χτίσουν, υποτίθεται, οι οικοδομικοί συνεταιρισμοί που κατέχουν δάση και δασικές εκτάσεις τάζει ψηφοθηρώντας το ΥΠΕΚΑ με νομοσχέδιο περιεχομένου και ποιότητας χαμηλότερο ακόμη και συνοικιακού μεσιτικού γραφείου. Με αλληλοαναιρούμενες διατάξεις οι οποίες προσκρούουν στο Σύνταγμα, στην ισχύουσα δασική και πολεοδομική νομοθεσία, στη νομολογία του ΣτΕ, αλλά και στην κοινή λογική, προβλέπεται δημιουργία "Υποδοχέων Συντελεστή Δόμησης Οικοδομικών Συνεταιρισμών" στα όρια εγκαταλελειμμένων οικισμών, οι οποίοι όμως... έχουν μόνιμο πληθυσμό "μικρότερο των 150 κατοίκων".

Οι παραπάνω ζώνες μπορούν να χωροθετηθούν και σε νησιά άνω των 30 τετραγωνικών χιλιομέτρων και ο μέσος αριθμός κατοίκων ανά τετραγωνικό χλμ. να είναι μικρότερος του 25. Επιτρέπονται και δύο με έκταση μικρότερη των 200 στρεμμάτων και η μεταξύ τους απόσταση να υπερβαίνει τα 3 χλμ.

Η διαδικασία ανταλλαγής υλοποιείται μέσω της Τράπεζας Γης και μεταφοράς συντελεστή δόμησης. Η έκταση που αποδίδεται ως αντάλλαγμα πρέπει να βρίσκεται στην ίδια ή σε όμορη περιφέρεια με το ακίνητο ανταλλαγής, όμως κατ' εξαίρεση τα ακίνητα εντός Αττικής ανταλλάσσονται με εκτάσεις σε όλη την επικράτεια. Ως δικαιούχοι ανταλλαγής περιγράφονται "όλοι οι συνεταιρισμοί που είναι ιδιοκτήτες (κύριοι) δασών, ή δασικών εκτάσεων, ή εκτάσεων όπου απαγορεύεται η δόμηση, ή διέπονται από ειδικό καθεστώς προστασίας, ή αποτελούν τμήμα γεωργικής γης υψηλής παραγωγικότητας, ή δεν μπορούν να αξιοποιηθούν για άλλους λόγους προστασίας".

Θεσπίζονται δε επτά κατηγορίες προτεραιότητας. Ανάλογα με την κατηγορία οι δικαιούχοι ανταλλαγής... προκύπτουν με κλήρωση "η οποία θα γίνεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα λαμβάνοντας υπόψη τη σειρά προτεραιότητας".

Χρήσεις γης και φωτογραφικές εξυπηρετήσεις

Το νομοσχέδιο επαναφέρει τμήμα προτάσεων σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος, το οποίο είχε δημοσιοποιηθεί στο παρελθόν ως μνημονιακή υποχρέωση για τις κατηγορίες και το περιεχόμενο των χρήσεων γης. Οι γενικές κατηγορίες χρήσεων αυξάνονται σε 20, στις οποίες περιλαμβάνεται και η ακατανόητη κατηγορία "οικονομικές δραστηριότητες".

Το παράδοξο είναι ότι σχετική διάταξη υπαγορεύει ότι κάθε χωροταξικό σχέδιο με το οποίο καθορίζονται χρήσεις γης υποχρεούται να χωροθετήσει ζώνες με το σύνολο των γενικών κατηγοριών χρήσεων εκτός από τις εγκαταστάσεις υψηλής όχλησης και Επιχειρηματικών Πάρκων...

Στις περιοχές αμιγούς κατοικίας πλέον επιτρέπονται και ξενοδοχεία έως 50 κλινών, όπως και πρωτοβάθμια περίθαλψη. Απαγορεύει δε κατά τον πολεοδομικό σχεδιασμό στις περιοχές αμιγούς κατοικίας τα πρώτα οικοδομικά τετράγωνα επί κεντρικών οδών να λαμβάνουν τέτοια χρήση.

Παρομοίως και στις περιοχές επέκτασης του Σχεδίου Πόλης για τα γήπεδα που έχουν πρόσωπο επί εθνικών, επαρχιακών και κύριων δημοτικών οδών.

Στις περιοχές γενικής κατοικίας αναρμοδίως επιτρέπει εργαστήρια χαμηλής όχλησης "τα οποία απαλλάσσονται από τη διαδικασία άδειας εγκατάστασης και λειτουργίας και εγκαταστάσεις αποθήκευσης χαμηλής όχλησης".

Προς δόξαν πάλι του του σχεδιασμού, οι χρήσεις πολεοδομικού κέντρου (κατοικία, εκπαίδευση, γραφεία, τράπεζες και πλήθος άλλων εμπορικών χρήσεων) εγκαθίστανται υποχρεωτικά στα οικοδομικά τετράγωνα με πρόσοψη σε υπάρχουσες κύριες αρτηρίες και συλλεκτήριες οδούς του οδικού δικτύου του δήμου ή σε προβλεπόμενες από Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο.

Υπονομεύει δε εξ αρχής την "ακεραιότητα" των κοινόχρηστων χώρων (πλατείες, άλση, χώροι πρασίνου κ.ά.), καθώς επιτρέπει "περιορισμένης έκτασης χρήσεις: εστίαση, αναψυκτήρια, χώροι συνάθροισης κοινού και αναψυχής, κατασκευή υπόγειων χώρων για τη στάθμευση αυτοκινήτων με μέριμνα διατήρησης τυχόν υψηλής βλάστησης που φέρουν".