Στις εκλογές της 25ης Απριλίου η ΑΜΑΚ συγκέντρωσε ένα υψηλό ποσοστό στο αποτέλεσμα για την Αντιπροσωπεία του ΤΕΕ/ΤΑΚ: 24,54%, 13 έδρες και ποσοστιαία αύξηση 11,04%. Το ποσοστό αυτό είναι πολύ σημαντικό αν ληφθεί υπόψη ότι η ΑΜΑΚ δεν στηρίζεται σε κομματικούς μηχανισμούς, με ότι αυτό συνεπάγεται, αλλά μόνο στη δουλειά της. Όμως, το ποσοστό αυτό δεν αντικατοπτρίζει ούτε τη δυναμική της παράταξης, ούτε την εμπιστοσύνη των συναδέλφων στο σύνολό τους, απόδειξη ότι στο αποτέλεσμα για το Πειθαρχικό Συμβούλιο του ΤΕΕ/ΤΑΚ, το ποσοστό της ΑΜΑΚ έφτασε στο 39,44%. Ευνόητοι είναι οι λόγοι που αυτό συνέβη, όχι μάλιστα για πρώτη φορά. Σε κάθε εκλογική διαδικασία το όριο της εμπιστοσύνης των συναδέλφων στην παράταξή μας, στο όραμά μας και τη στάση μας -διαρκή διεκδίκηση για άσκηση του ρόλου και του έργου μας με αξιοπρέπεια-, παραβιάζεται από την άσκηση μικροπολιτικής και συνδιαλλαγής, από μεγάλα λόγια και υποσχέσεις, που αποδεικνύονται στη συνέχεια κενά περιεχομένου.
Την επόμενη ημέρα των εκλογών η πρώτη δήλωση του Προέδρου του ΤΕΕ/ΤΑΚ ήταν ένα γενικό κάλεσμα για ενότητα. Θεωρούμε ότι η δήλωση αυτή είναι μόνο για ευρεία κατανάλωση. Όχι μόνο γιατί οι παρατάξεις των μηχανικών δεν είναι δυνατόν να καλούνται και να προσκαλούνται σε ενότητα δια του τύπου,μα κυρίως γιατί η ενότητα είναι ένα σοβαρό πολιτικό ζήτημα που δεν αποφασίζεται αλλά κατακτιέται στη βάση κοινών αντιλήψεων και θέσεων.
Την τριετία που μας πέρασε -δεν αναφερόμαστε καθόλου στις προηγούμενες περιόδους μόνο επειδή η σύνθεση των προσώπων στο ΤΕΕ/ΤΑΚ έχει αλλάξει σημαντικά- είναι πολύ δύσκολο να βρει κανείς στιγμές όπου δεν υπήρξε ενότητα στα ζητήματα για τα οποία οι παρατάξεις πραγματικά συμφωνούσαν. Ιδιαίτερα σε ότι μας αφορά, είναι σε όλους γνωστό, μέσα κι έξω από το ΤΕΕ/ΤΑΚ, ότι η ενότητα δεν εμποδίστηκε ποτέ από μας στη βάση μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων. Αντίθετα παρά το γεγονός ότι βρισκόμαστε σε θέση αντιπολίτευσης κοπιάσαμε για την προώθηση κοινών στόχων.
Η ενότητα σταματούσε μόνο εκεί όπου άρχιζαν οι διαφορές. Τέτοιες διαφορές υπάρχουν και είναι σημαντικές. Η συγκάλυψή των διαφορών μέσα από μια απολίτικη θεώρηση της ενότητας, με πρόσχημα την κρίση η οποία στην πραγματικότητα αναδεικνύει τις διαφορές, δεν βοηθάει στην αντιπαράθεση θέσεων και απόψεων που γίνεται έντιμα με γνώμονα και στόχο την προώθηση λύσεων στα προβλήματα των μηχανικών και της περιφέρειας. Αντίθετα, από τέτοια αντιπαράθεση θέσεων, προκύπτει η μέγιστη δυνατή συσπείρωση για την επίλυση των προβλημάτων μας. Γι αυτό πιστεύουμε ότι έχουμε προσφέρει ιδιαίτερα στη δουλειά του ΤΕΕ/ΤΑΚ, ενώ βρισκόμαστε σε θέση αντιπολίτευσης πολλά χρόνια τώρα, βλέποντας να εναλλάσσονται στη θέση του Προέδρου η ΠΑΣΚ και η ΔΚΜ, αλληλοψηφιζόμενοι. Εκτιμούμε ότι η ΠΑΣΚ και η ΔΚΜ το ίδιο θα κάνουν και τώρα.
Ο συσχετισμός δυνάμεων στο ΤΕΕ/ΤΑΚ μετά από τις πρόσφατες εκλογές, σε συνδυασμό με τη μέγιστη προσπάθεια για ενότητα -αν πράγματι αυτό είναι το ζητούμενο- θα μπορούσαν να οδηγήσουν, κάτω από κάποιες προϋποθέσεις, σε άλλες λύσεις που θα έδιναν ίσως στο ΤΕΕ/ΤΑΚ τη δυνατότητα της μεγαλύτερης ευελιξίας για τη διαμόρφωση των αποφάσεών του με ουσιαστικά κριτήρια και όχι στη βάση των μικροκομματικών συσχετισμών. Θεωρούμε όμως ότι τέτοιες λύσεις δεν είναι πιθανόν να προκριθούν και ότι θα λειτουργήσουν πάλι τα κριτήρια της «συγγένειας» που έχουν δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια και έχουν ως αποτέλεσμα την υποβάθμιση της λειτουργίας και του ρόλου του ΤΕΕ/ΤΑΚ. Αν επιπλέον λάβουμε υπόψη μας τους πολιτικούς συσχετισμούς σε όλους ανεξαιρέτως τους τοπικούς φορείς, καθώς και τα πολιτικά μέτρα που προωθούνται στην παρούσα φάση, αντιλαμβανόμαστε ακόμη περισσότερο την ανάγκη για διαφορετικές λύσεις στο ΤΕΕ/ΤΑΚ μακριά από μικροκομματικά συμφέροντα.
Σε ότι μας αφορά, δηλώνουμε ότι θα συνεχίσουμε και θα εντείνουμε τις προσπάθειές μας από όποια θέση βρεθούμε, αφενός μεν για να αποκρούσουμε τις απροκάλυπτες επιθέσεις που δεχόμαστε σήμερα όλοι οι μηχανικοί από μικρά και μεγάλα κέντρα εξουσίας και αφετέρου για να διατυπώσουμε θέσεις και προτάσεις και να προβάλλουμε το όραμα που έχουμε για τον τόπο μας και το παραγωγικό του δυναμικό.