Η πρόταση που παρουσιάσαμε βασιζόταν στο σκεπτικό ότι:
Στο ΤΕΕ/ΤΑΚ, έχει κατακτηθεί μια δυνατότητα συνεργασίας των παρατάξεων σε όλα τα ζητήματα όπου αυτή μπορεί να γίνει, χωρίς να εμποδίζεται από φαινόμενα στείρας αντιπολίτευσης από κανέναν. Ωστόσο μεταξύ των παρατάξεων υπάρχουν σημαντικές διαφορές που εμποδίζουν την προγραμματική σύγκλιση που προτείνεται από τις παρατάξεις ΠΑΣΚ και ΑΜΑΝ.
Η οποιαδήποτε προγραμματική σύγκλιση είναι δύσκολο να εξασφαλίσει την ουσιαστική σύγκλιση, δεδομένου ότι η εμπειρία μας έχει δείξει -και την τελευταία τριετία πάλι επιβεβαιώθηκε-, ότι οι συγκλίσεις γίνονται πολύ εύκολα επί γενικών αρχών και οι αποκλίσεις δημιουργούνται επειδή οι γενικές αρχές αυτές «ξεχνιούνται» και παραβιάζονται μόλις φτάσουμε στο «δια ταύτα».
Η διατήρηση του κλίματος συνεργασίας στο ΤΕΕ/ΤΑΚ παρ΄όλα αυτά είναι αναγκαία. Η δημιουργία «συμπολίτευσης» στο ΤΕΕ/ΤΑΚ είναι το πρώτο που την εμποδίζει και που συνεπάγεται και τη δημιουργία «αντιπολίτευσης». Η πρακτική αυτή εξ άλλου, που περιβάλλεται και ωραιοποιείται από μια θεώρηση προγραμματικής σύγκλισης, περιορίζει τις παρατάξεις σε αλληλοδεσμεύσεις που συχνά καταλήγουν σε συναλλαγή. Την περασμένη τριετία μάλιστα οι δυνάμεις της «συμπολίτευσης» δεν παρουσίασαν ποτέ προγραμματική συμφωνία, ενώ τα αποτελέσματα της διανομής θέσεων και ρόλων φάνηκαν και στο Ηράκλειο και στο Λασίθι.
Η δημιουργία «συμπολίτευσης», θεωρείται αυτονόητη αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι. Ειδικά όσοι δηλώνουν ότι στόχος τους είναι η κινητοποίηση και ενότητα όλων των δυνάμεων στο ΤΕΕ/ΤΑΚ, θα έπρεπε να προβληματίζονται στην κατεύθυνση που κι εμείς προβληματιστήκαμε, δηλαδή με ποιόν τρόπο αυτό μπορεί να επιτευχθεί. Θεωρούμε ως μοναδικό τρόπο το σεβασμό και τη διασφάλιση της διαφοράς που υπάρχει ανάμεσά μας και όχι την ανάληψη της διαχείριση των ορίων της «ενότητας» από την πλειοψηφούσα παράταξη που λειτουργεί με την ασφάλεια του συσχετισμό δυνάμεων των εδρών της στη Δ.Ε.
Για όλους τους παραπάνω λόγους η πρότασή μας ήταν η συγκρότηση να βασιστεί στις παρακάτω αρχές:
Αναλογική εκπροσώπιση των παρατάξεων στη Δ.Ε. με βάση το αποτέλεσμα των εκλογών και την απλή αναλογική και όχι με τα τερτίπια των πολλαπλών ψηφοδελτίων που την αλλοιώνουν. Με βάση τα πολλαπλά ψηφοδέλτια η ΠΑΣΚ-Σ μπορεί να μεγιστοποιήσει το εκλογικό της αποτέλεσμά της και να πετύχει 5 έδρες στη Δ.Ε., αναλογία που υπερβαίνει το 50% των εδρών, ενώ το εκλογικό της αποτέλεσμα ήταν μικρότερο του 50%. Με τον τρόπο αυτό αποκτά τον απόλυτο έλεγχο της Δ.Ε. και μπορεί να αποκλείσει, είτε την ΑΜΑΝ, είτε τη ΔΚΜ από δεύτερη έδρα, πράγμα που δεν θα επέτρεπε η εφαρμογή της απλής αναλογικής.
Σε τέτοιες συνθήκες δεν θα μπορεί να υπάρχει κανένας έλεγχος της στάσης της ΠΑΣΚ-Σ από τις παρατάξεις που ενδεχομένως θα συνεργαστούν με την ΠΑΣΚ και το μόνο «όφελος» της συνεργασίας θα είναι η διανομή «θέσεων» που θα έχει προαποφασιστεί.
Η θέση αυτή δεν επηρεάζει καθόλου τις έδρες τις ΑΜΑΚ που σε κάθε περίπτωση θα είναι 2.
Καμιά δέσμευση των παρατάξεων σε επίπεδο προγραμματικό πριν από τη συγκρότηση των οργάνων. Έτσι ή αλλιώς αμέσως από τη συγκρότηση θα συζητηθεί στην Αντιπροσωπεία του ΤΕΕ/ΤΑΚ και θα ψηφιστεί το Πλαίσιο Δράσης, που μπορεί να συζητηθεί πολύ αναλυτικά, όπως έγινε και την περασμένη τριετία. Μοναδική δέσμευση θα μπορούσε να είναι αυτή που ήδη είπαμε, δηλαδή η διάταξη των δυνάμεων στα όργανα με απλή αναλογική.
Καμιά δέσμευση των παρατάξεων να αλληλοψηφιστούν με σκοπό τη διανομή «θέσεων» μεταξύ τους. Επειδή όμως δεν είναι δυνατόν να εξασφαλιστεί η συμμετοχή όλων των παρατάξεων στη Δ.Ε., -οι παρατάξεις Πανεπιστημονική και ΔΕΜ δεν εκλέγουν μέλος στη Δ.Ε με βάση το εκλογικό αποτέλεσμα- θα μπορούσαμε να δεσμευθούμε όλοι για τη συμμετοχή τους στο Προεδρείο τις Αντιπροσωπείας.
Ανάληψη ευθύνης από όλες τις παρατάξεις σε όποιο βαθμό αυτό τους αναλογεί από το εκλογικό αποτέλεσμα. Με αυτή την έννοια η ΠΑΣΚ – Σ οφείλει να αναλάβει την κύρια ευθύνη στη Δ.Ε. του ΤΕΕ/ΤΑΚ, αφού έτσι ή αλλιώς μπορεί να εκλέξει τον Πρόεδρο ενώ η ΑΜΑΚ, ως δεύτερη δύναμη θα μπορούσε να αναλάβει τη δεύτερη θέση ευθύνης, αυτή της Αντιπροσωπείας, που είναι διακριτό όργανο.
Η τελευταία αυτή πρόταση δεν μπαίνει ως «όρος» αλλά απορρέει από τη συνολική λογική της πρότασης και τη διάθεση της ΑΜΑΚ να αναλάβει συγκεκριμένες ευθύνες στο ΤΕΕ/ΤΑΚ.
Για κάθε άλλο θέμα η συζήτηση θα μπορούσε να συνεχιστεί αν και στο βαθμό που θα υιοθετούσαν οι παρατάξεις τις παραπάνω αρχές. Όμως δεν τις υιοθέτησαν και τα προβλήματα έχουν ήδη αρχίσει...