Κατερίνα Γκαράνη
Η Πορτογαλία μπορεί να βγήκε από τα μνημόνια αλλά ο εφιάλτης της ήταν τελικά η επόμενη ημέρα των μνημονίων. Η Γερμανία μέσω των δικών της βιομηχανιών και εταιριών κυριολεκτικά μετέτρεψε μία χώρα σε κανονική γερμανική αποικία. Οι γερμανικές βιομηχανίες και εταιρείες ανεβάζουν τα κέρδη τους όταν οι μισθοί και οι συνθήκες εργασίας των Πορτογάλων που εργάζονται σε αυτές είναι δυσχερέστατες.
Η Πορτογαλία όμως έχει ένα καινούργιο παρατσούκλι. Λέγεται και "Lidlχώρα" αφού η γερμανική εταιρεία "Lidl" έχει 240 καταστήματα σε όλη την χώρα, αριθμό ρεκόρ παγκοσμίως σε σχέση με τον πληθυσμό.
Η συγκεκριμένη αλυσίδα σούπερ μάρκετ είναι από τις ξένες εταιρείες η οποία έκανε έφοδο στην Πορτογαλία κατά και μετά την θέσπιση των μνημονιακών νόμων που έγιναν νόμοι του κράτους ανεβάζοντας τα κέρδη της καταπατώντας νόμιμα πλέον όλα τα πρώην εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων.
Στόχος της εταιρείας είναι οι εργαζόμενοι οι οποίοι ξεπερνούν τα 3 χρόνια εργασίας να μπαίνουν σε καθεστώς παρακολούθησης από την ίδια την εταιρεία κάθε λεπτό της απασχόλησής τους μέσα στα καταστήματα ψάχνοντας αφορμές να διώξουν όσους βάση ηλικίας και χρόνων εργασίας δεν συμφέρουν την ίδια την εταιρεία να τους κρατά στο μισθολόγιο. Ατύπως χρησιμοποιεί λίστες για τους εργαζόμενους σε αυτές ως "Κίτρινους", "Πράσινους" και "Κόκκινους" ανάλογα με τον βαθμό κινδύνου για την εταιρεία βάση ηλικίας και δικαιωματικών απολαβών του. Ο "Κόκκινος" είναι ο "μελλοθάνατος" της απόλυσης.
Πέρα όμως από κανονική εισβολή γερμανικών εταιρειών που ως επενδυτές μπήκαν στην Πορτογαλία εν μέσω μνημονίων και αναπτύχθηκαν μετά την λήξη αυτών, οι συνθήκες ζωής και εργασίας στην χώρα έχουν γίνει κυριολεκτικά τριτοκοσμικές. Ακόμα και οι οικογένειες που εργάζονται και οι δύο γονείς είναι αδύνατον να πληρώσουν τους φόρους ενώ με τους νέους εργασιακούς νόμους αν ασθενήσεις τότε οι ημέρες ασθένειας αφαιρούνται από το μισθό.Υπάρχουν περιπτώσεις εργαζομένων που μπήκαν στο δίλημμα να ζήσουν ή να εργαστούν και κάποιοι επέλεξαν την ανεργία για να ζήσουν.
Ακόμα όμως και οι νέες καινοτόμες εταιρείες που στήνουν Πορτογάλοι κυρίως σε πωλήσεις υπηρεσιών μέσω ίντερνετ μπορεί να φέρνουν μεγάλους τζίρους χρόνο με τον χρόνο όμως οι εργαζόμενοι σε αυτές είναι δύσκολο να περάσουν τα 550 ευρώ μισθό που αναλογεί σε πτυχιούχο πανεπιστημίου και βέβαια οι θέσεις εργασίας είναι ελάχιστες για να καλύψουν το εργατικό δυναμικό της χώρας.
Δύο χρόνια μετά την έξοδο της Πορτογαλίας από το μνημόνιο και μετά από την αποκρατικοποίηση όλων των δημόσιων επιχειρήσεων, υπηρεσιών και δημόσιας γης η χώρα κατάφερε να γίνει μία αποκλειστική αποικία της Γερμανίας αποδεικνύοντας ότι το καλό παιδί που τηρεί κατά γράμμα τις απαιτήσεις των δανειστών μετατρέπεται μετά την επιτήρηση στον καλύτερο δούλο των δανειστών και επιτηρητών του.
Το γερμανικό κανάλι WDR έκανε ένα ντοκιμαντέρ για την χώρα πρότυπο της Τρόικα το οποίο δημοσιοποιήθηκε τον Δεκέμβριο του 2015. Το να βλέπεις το καλύτερο αποτέλεσμα μιας χώρας που κατάφερε να βγει από το μνημόνιο αυτομάτως σε προσγειώνει απότομα όποια ελπίδα κι αν είχες για την υπό μνημονιακή εποχή της Ελλάδας.
πηγή : στον Τοίχο
http://www.stontoixo.com/2016/01/blog-post_16.html
