Ολημερίς το χτίζανε, αλλά αν και θα έπρεπε να έχει παραδοθεί από το 2010 ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί. Αν και εύκολα ο νους πάει σε κάποιο ελληνικό έργο, ο λόγος… για το το νέο διεθνές αεροδρόμιο του Βερολίνου, που τα γερμανικά ΜΜΕ χαρακτηρίζουν «το εργοτάξιο του τρόμου». Πίσω από την κατασκευή του η Siemens και η Bosch…
Αν και η Γερμανία έχει κατηγορήσει πολλές φορές την Ελλάδα για κατασπατάληση δημοσίου χρήματος, διαφθορά, κακοδιαχείριση του δημόσιου τομέα και άλλα πολλά, έχει κι εκείνη το δικό της «γεφύρι της Άρτας» που δεν είναι άλλο από το νέο αεροδρόμιο του Βερολίνου.
Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα δημόσια έργα που βρίσκεται σε εξέλιξη στην οργανωμένη οικονομική πρωτεύουσα της Ευρώπης, το οποίο θα έπρεπε να έχει παραδοθεί από το 2010, όμως πέντε χρόνια μετά συνεχίζει να κοστίζει 16 εκατ. ευρώ μηνιαίως στους Γερμανούς φορολογούμενους!
Το έργο είχε αρχικά κοστολογηθεί στα 6,8 δις ευρώ, ποσό που αν υπολογίσει κανείς πόσο κάνει 5 χρόνια επί 12 μήνες επί 16 εκατ. ευρώ, έχει υπερβεί το ποσό ήδη κατά περίπου 960 εκατ. ευρώ.
Ο γολγοθάς της καθυστέρησης της παράδοσης του έργου ξεκίνησε όταν κυκλοφόρησε το νέο Airbus A380 και ελήφθη η απόφαση το αεροδρόμιο να επεκταθεί από τα 200.000 στις 350.000 τετραγωνικά μέτρα. Οι εργασίες κατανεμήθηκαν σε 7 κατασκευαστές και εκατοντάδες υπεργολάβους.
Ένας νέος κύκλος επανασχεδιασμού ξεκίνησε με μηχανικούς και αρχιτέκτονες να βγάζουν τα μολύβια και να σχεδιάζουν τοίχους, εξόδους, φώτα κινδύνου, συστήματα εξαερισμού, παράθυρα, ανελκυστήρες και σκάλες.
Η Siemens και η Bosch δεν θα μπορούσαν να λείπουν βέβαια από το κολοσσιαίο έργο. Ήταν οι μηχανικοί των εταιριών αυτών που επέστησαν την προσοχή στις αδυναμίες του συστήματος πυρασφάλειας. Ο τρόπος για να λυθεί το πρόβλημα ήταν μία πρόταση ενός συστήματος που περιελάμβανε 3.000 πόρτες πυρασφάλειας, 65.000 εκτοξευτές αφρού, χιλιάδες ανιχνευτές καπνού, έναν λαβύρινθο από κανάλια για τη διοχέτευση του καπνού και περίπου 100 χλμ καλώδια. Η πρόταση ωστόσο φάνηκε υπερ-φιλόδοξη και οι αστοχίες επέφεραν την πρώτη καθυστέρηση.
Μετά από ένα κύμα αλληλοκατηγοριών μεταξύ Bosch και Siemens, ο διευθύνων σύμβουλος της κοινοπραξίας που κατασκεύαζε το έργο προσπάθησε να υποβαθμίσει την επικινδυνότητα των εγκαταστάσεων και πρότεινε μία «ευφάνταστη λύση», έτσι ώστε το αεροδρόμιο να παραδοθεί εντός της προθεσμίας.
Ήταν Μάρτιος του 2012, όταν η κοινοπραξία πρότεινε 800 χαμηλόμισθοι εργαζόμενοι να βρίσκονταν σε μόνιμη βάση σε κομβικά σημεία του αεροδρομίου, και αν τυχόν κάποιος μύριζε φωτιά να ειδοποιήσει την πυροσβεστική. Η Άνγκελα Μέρκελ «άνοιξε» το αεροδρόμιο κόβοντας την κορδέλα σε μία λαμπερή τελετή, ωστόσο μετά την τελετή η Πυροσβεστική το «έκλεισε» αρνούμενη να δώσει άδεια λειτουργίας για λόγους επικινδυνότητας.
Η παράδοση του αεροδρομίου συνέχισε να υπερβαίνει το ένα χρονικό όριο μετά το άλλο, και πλέον υπολογίζεται ότι δεν πρόκειται να ανοίξει πριν το 2018 – 2019. Το κόστος στο μεταξύ μεγαλώνει…
Κι όσο η Γερμανία συνεχίζει να κουνάει το δάχτυλο σαν δασκάλα της λιτότητας στην Ελλάδα, ακόμη και μετά τη επώδυνη συμφωνία των Βρυξελλών, δεν είναι άδικο να σκεφτεί κανείς την ελληνική παροιμία.. «δάσκαλε που δίδασκες και λόγο δεν εκράτεις».
πηγή : tvxs