ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Ηράκλειο, 20 - 05 - 2014
Ξεπουλούν τις ακτές μας! μην τους το επιτρέψουμε!
Ο αιγιαλός και η παραλία είναι από τα λίγα πράγματα που έχουν καθιερωθεί στη συνείδηση μας ως δημόσια αγαθά, που έχουμε όλοι ελεύθερη πρόσβαση.
Μέχρι τώρα αυτό βοήθησε έως ένα βαθμό και στην προστασία τους αφού η αντίδραση για όποιον καταπατά τις ακτές μας είναι πάντα μεγαλύτερη.
Όμως προφανώς αυτό δε βολεύει την πολιτική της κυβέρνησης που στο ξεπούλημα της χώρας θέλει τώρα να εντάξει και τον αιγιαλό και την παραλία.
Αυτό επιχειρείται με το νέο σχέδιο νόμου που θυσιάζει τα πάντα στον βωμό των επενδυτών.
Κανένα επιστημονικό κριτήριο και κανένας «υπερκείμενος σχεδιασμός», καμία ιεράρχηση ή αξιολόγηση των παρεμβάσεων, δεν φαίνεται να έχει σημασία, ή να μπορεί να σταθεί εμπόδιο στο ξεπούλημα του πιο χαρακτηριστικού και πολύτιμου φυσικού μας αγαθού. Η νομοθεσία προστασίας του «καταρρίπτεται». Οι ακτογραμμές και «ο αιγιαλός, η κοινόχρηστη παραλία, η παρακείμενη στον αιγιαλό ζώνη θάλασσας, πυθμένας θάλασσας και θαλάσσιος χώρος» γίνονται εμπορικό προϊόν και έναντι «ανταλλάγματος χρήσης» πωλούνται!!
Ο εισπρακτικός και μόνο χαρακτήρας του συγκεκριμένου νομοσχεδίου είναι σαφής και απροκάλυπτος. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι το ν/σ είναι του υπουργείου Οικονομικών και όχι π.χ. του ΥΠΕΚΑ ή του Υπουργείου Τουρισμού, ενώ για την σύνταξή του, δεν διαφαίνεται κάποια συνεννόηση με συνεμπλεκόμενα υπουργεία.
Με το νέο σχέδιο νόμου:
1. Για πρώτη φορά στην ελληνική νομοθεσία καταργείται ο καθολικός χαρακτήρας της ύπαρξης της παραλίας και άρα και η απρόσκοπτη και ελεύθερη πρόσβαση στη θάλασσα.
2. Μειώνεται ακόμα περισσότερο και ξεπουλιέται (-«παραχωρείται») ο δημόσιος χώρος και στις παραλίες μας.
Καταργείται η απαραίτητη ελεύθερη ζώνη των 100 μέτρων ανάμεσα σε δυο παραχωρήσειςμε ταυτόχρονη κατάργηση -για πρώτη φορά- του κοινωνικού δικαιώματος για ελεύθερη πρόσβαση στη θάλασσα.
Αυτό πρακτικά και πολύ απλά σημαίνει ότι δεν θα υπάρχει ακτή με ελεύθερη πρόσβαση.
3. Καμμία προστασία δεν παραμένει ισχυρή. Με απλά σύμφωνη γνώμη του κατά περίπτωση αρμόδιου Υπουργείου, στην παραχωρούμενη έκταση μπορούν να «περιλαμβάνονται κηρυγμένοι αρχαιολογικοί χώροι, μνημεία, ιστορικοί τόποι ή προστατευόμενες περιβαλλοντικά περιοχές, τοπία ιδιαίτερου φυσικού κάλλους ή ευπαθή οικοσυστήματα»
4. Ανοίγει ο δρόμος για επανακαθορισμούς αιγιαλών χωρίς ουσιαστικό λόγο, ή μάλλον για πολύ σοβαρούς λόγους, που αφορούν το κέρδος και την απόκτηση γης προς τη θάλασσα.
Η οριογραμμή του αιγιαλού, θα χαράσσεται με προχειρότητα (άραγε γιατί;), η οποία είναι πέρα από κάθε κανόνα της επιστήμης αλλά και της απαίτησης της νομοθεσίας. Τα σύγχρονα Τοπογραφικά Διαγράμματα που διασφαλίζουν μέσω των συντεταγμένων το μονοσήμαντο προσδιορισμό της οριογραμμής αιγιαλού, αντικαθίστανται ουσιαστικά με ορθοφωτοχάρτες.
5. Εισάγεται ο όρος του θαλασσίου ή λιμναίου πάρκου αναψυχής που καλύπτει επιφάνεια μέχρι 1500 τετραγωνικά μέτρα!
6. Επιτρέπεται για πρώτη φορά στην ελληνική νομοθεσία το μπάζωμα της θάλασσας με μοναδικόκριτήριο την εξυπηρέτηση της όμορης επιχείρησης: «Για κάθε κλίνη που διαθέτει η όμορη τουριστική μονάδα, μπορούν να επιχωματωθούν μέχρι πέντε (5) τετρ. μέτρα θαλάσσιου χώρου. ……… εφόσον κριθεί ότι η επιχωμάτωση είναι απαραίτητη για τη λειτουργία της επιχείρησης.»(!!)
Αγνοείται σκόπιμα ότι σε αυτές τις υπέροχες δαντελένιες ακτές υπάρχει ένα πολύ ευαίσθητο οικοσύστημα (στερεομεταφορές, ρέματα, συνεχής μείωση του πλάτους των ακτών, επιβάρυνση από τα ήδη υφιστάμενα έργα που έχουν αστοχήσει, κ.α).
7. Ανοίγει ο δρόμος για τη νομιμοποίηση και νέας γενιάς αυθαιρέτωνκατασκευών στον αιγιαλό και την παραλία.
Ήδη με το προωθούμενο νομοσχέδιο (άρθρο 15) νομιμοποιούνται συλλήβδην τα αυθαίρετα, κυρίως ξενοδοχεία και χώροι αναψυχής, που λειτουργούν στην παραλία, σε πλήρη αντίθεση με τον πρόσφατο νόμο 4178/2013 που κατηγορηματικά απαγορεύει τέτοιες παρανομίες να υπαχθούν στις διαδικασίες τακτοποίησης αυθαιρέτων.
Όλες οι παραπάνω ‘’ρυθμίσεις’’ θυμίζουνπολύ το Ισπανικό μοντέλο «ανάπτυξης» στις ακτογραμμές το οποίο παταγωδώς απέτυχε, αφού επέφερε τηνκαταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος, που απομάκρυνε τελικά τους επισκέπτες από τα υποβαθμισμένα και τεχνητά τοπία, ζημιώνοντας τον τουρισμό και οδηγώντας τη χώρα σε κατεδαφίσεις τωνκατασκευών που είχαν ανεγερθεί χωρίς μέτρο.
Παραταγμένα κτήρια στην παραλία της Cullera, κοντά στη Βαλένθια (2009).
Απόσπασμα από φωτορεπορτάζ που είχε δημοσιευτεί στην εφημερίδα Guardian, την 1η Ιουνίου του 2009 με το εξής κεντρικό σχόλιο:
Τις δύο τελευταίες δεκαετίες οι πάλαι ποτέ πανέμορφες ισπανικές ακτές έχουν καταστραφεί από την κατασκευή ξενοδοχείων, πολυκατοικιών και δεύτερων (εξοχικών) κατοικιών. Εδώ είναι μερικά από τα χειρότερα παραδείγματα…
(πηγή: συσπείρωση αριστερών μηχανικών)
Το νομοσχέδιο αν τελικά ψηφιστεί θα επιφέρει και στην Ελλάδα –εκτός των άλλων- εκτεταμένη και μη αναστρέψιμη οικολογική καταστροφή με εφιαλτικές συνέπειες!!
Η αξία των ελληνικών παραλίων (οικολογική, γεωμορφολογική, πολιτισμική και όχι μόνο) είναι ανυπολόγιστη και
δεν μπορούμε να ανεχθούμε να εκτιμηθεί με οικονομικούς όρους για να ξεπουληθεί «έναντι ανταλλάγματος χρήσης» !!!
Ο αιγιαλός και η παραλία, αποτελούν δημόσια κοινόχρηστα αγαθά και ανήκουν αδιαπραγμάτευτα σε όλους μας!
Έχουμε όλοι ευθύνη!
Να μην τους επιτρέψουμε να μας στερήσουν τις θάλασσες μας και την επαφή με το απέραντο γαλάζιο που μας δίνει δύναμη να παλεύουμε και να εναντιωνόμαστε στις δύσκολες συνθήκες που ζούμε.__
Παραπομπές στην νομοθεσία, κατά παράγραφο:
1.Ισχύουσα νομοθεσία:
«παραλία» είναι η ζώνη ξηράς που προστίθεται στον αιγιαλό, καθορίζεται δε σε πλάτος μέχρι και πενήντα (50) μέτρα από την οριογραμμή του αιγιαλού , προς εξυπηρέτηση της επικοινωνίας της ξηράς με τη θάλασσα και αντίστροφα».
Σχέδιο νόμου:
«Παραλία» είναι η ζώνη της ξηράς, η οποία προστίθεται στον αιγιαλό σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος νόμου, όταν είναι αναγκαία για την επικοινωνία της ξηράς με τη θάλασσα και αντίστροφα».
2.α Άρθρο 7 παρ.6: «Ακίνητα καταγεγραμμένα ως παλαιοί αιγιαλοί, που δεν είναι άρτια και οικοδομήσιμα λόγω σχήματος ή διαστάσεων, μπορεί να μεταβιβάζονται χωρίς διαγωνισμό και κατά παρέκκλιση των διατάξεων που τυχόν ισχύουν για την απαγόρευση κατάτμησης των ακινήτων, σε όμορους ιδιοκτήτες, κατά τις διατάξεις περί δημοσίων κτημάτων».
2.β.Ισχύουσα νομοθεσία :
απλή χρήση του αιγιαλού και της παραλίας είναι κάθε χρήση, εφόσον από αυτή δεν παραβιάζεται ο προορισμός τους ως κοινόχρηστων πραγμάτων και δεν επέρχεται αλλοίωση στη φυσική μορφολογία τους και τα βιοτικά στοιχεία τους.
Με το σχέδιο νόμου,
άρθρο 11 παρ. 2: «Η παραχώρηση τμημάτων αιγιαλού και κοινόχρηστης παραλίας σε πρόσωπα που εκμεταλλεύονται όμορες ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, κατασκηνώσεις (κάμπιγκ) και καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, γίνεται απευθείας, για όσο χρόνο διαρκεί η επιχείρηση ή εκμετάλλευση του καταστήματος και χωρίς τους περιορισμούς της απόφασης της παραγράφου 2, όταν αφορά τμήματα μπροστά από τις επιχειρήσεις ή τα καταστήματα….»
4.α Αρθρο 8 παρ. 1: «Αν όταν πιθανολογείται εσφαλμένος καθορισμόςτης οριογραμμής αιγιαλού, κινείται αυτεπάγγελτα ή ύστερα από αίτηση η διαδικασίαεπανακαθορισμού του αιγιαλού..».
4.β. Άρθρο 3 παρ. 1: «Η οριογραμμή του αιγιαλού χαράσσεται με κόκκινο χρώμα στους έγχρωμους ορθοφωτοχάρτες ακριβείας με υψομετρική πληροφορία, κλίμακας τουλάχιστον 1:1000 και φωτοληψίας ετών 2008-2009, που απεικονίζουν παράκτια ζώνη εύρους τουλάχιστον 300 μέτρων από την ακτογραμμή (εφεξής «υπόβαθρα»). Τα υπόβαθρα παρήχθησαν για την εταιρεία «ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ Α.Ε.», δυνάμει του έργου με τίτλο «Παραγωγή Ψηφιακών Ορθοφωτοχαρτών και ψηφιακών μοντέλων εδάφους (DTM) για χάραξη αιγιαλού», είναι εξαρτημένα από το Ελληνικό Γαιωδαιτικό Σύστημα Αναφοράς 1987 και φέρουν χαραγμένη επ΄αυτών «προκαταρκτική οριογραμμή αιγιαλού», βάσει φωτοερμηνείας.».
6. : άρθρο 13 παρ. 5: «Επιτρέπεται η επιχωμάτωση θαλάσσιου χώρου, για την εξυπηρέτηση επιχειρήσεων που ασκούν σε όμορη με τον αιγιαλό έκταση επιχειρηματική δραστηριότητα τουριστικών μονάδων η οποία έχει ενταχθεί στο θεσμικό πλαίσιο των Στρατηγικών Επενδύσεων ή για την οποία έχει εγκριθεί ΕΣΧΑΔΑ ή ΕΣΧΑΣΕ. Για κάθε κλίνη που διαθέτει η όμορη τουριστική μονάδα , μπορούν να επιχωματωθούν μέχρι πέντε (5) τετραγωνικά μέτρα θαλάσσιου χώρου . Ολόκληρη η έκταση που προκύπτει από τις επιχωματώσεις οριοθετείται υποχρεωτικά ως αιγιαλός και για την παραχώρηση της χρήσης τους εφαρμόζεται το άρθρο 16 του παρόντος. Η έγκριση των έργων παρέχεται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, εφόσον κριθεί ότι η επιχωμάτωση είναιαπαραίτητη για τη λειτουργία της επιχείρησης. Για την έκδοση της απόφασης υποβάλλεται αίτηση στην αρμόδια Κτηματική Υπηρεσία, συνοδευόμενη από εγκεκριμένη Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων».
7. Άρθρο _____15 παρ. 1: «Έργα της παραγράφου 1 του άρθρου 12 που κατασκευάστηκαν πριν την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου στον αιγιαλό, την παραλία ή τη θάλασσα, την όχθη, την παρόχθια ζώνη και το υδάτινο στοιχείο ποταμών και λιμνών του άρθρου 2 παρ. 2, χωρίς να υφίσταται απόφαση παραχώρησης της χρήσης, μπορούν να νομιμοποιηθούν με απόφαση του αρμόδιου κατά την παρ. 1 του άρθρου 12 οργάνου…………»