Δήλωση Β. Σφακιανάκη
7 Αυγούστου 2013
To 2009, ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Γ. Σουφλιάς υπέγραψε το Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο για τον Τουρισμό, παρά το γεγονός ότι είχε απορριφθεί πανηγυρικά από το Εθνικό Συμβούλιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης.
Εννέα φορείς, το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας, το Γεωτεχνικό Επιμελητήριο, ο ΣΑΔΑΣ - ΠΕΑΑ (Σύλλογος Αρχιτεκτόνων), ο ΣΕΠΟΧ (Σύλλογος Πολεοδόμων), αλλά και η ΓΕΣΕΕ, η ΠΑΣΕΓΕΣ, η ΓΕΣΕΒΕ, ο Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων, και βέβαια ο εκπρόσωπος των 10 μεγάλων περιβαλλοντικών οργανώσεων της χώρας ψήφισαν αρνητικά. O εκπρόσωπος του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου, που δεν ήταν παρών, είχε ζητήσει επίσης την απόσυρσή του, σε προηγούμενες συνεδριάσεις. Οι παρατηρήσεις της ΚΕΔΚΕ και της ΕΝΑΕ, που το ψήφισαν, ήταν τέτοιας φιλοσοφίας και έκτασης, που στην ουσία ανέτρεπαν τη φιλοσοφία του Σχεδίου.
Η κυριότερη ένσταση όλων ήταν ότι το Ειδικό Χωροταξικό στηρίζει την ανάπτυξη του πρότυπου του μαζικού τουρισμού και ότι γίνεται όχημα για την εγκατάσταση της παραθεριστικής κατοικίας –που τη βαφτίζει τουρισμό- και μάλιστα με τους πολύ υψηλούς συντελεστές δόμησης που ισχύουν για τις τουριστικές εγκαταστάσεις.
Τέσσερα χρόνια μετά, με σύμμαχο την κρίση και την ιδέα ότι οι «μεγάλες επενδύσεις» -ως άλλος Μόσκοβος- θα μας σώσουν από την κρίση, το υπουργείο Περιβάλλοντος (!) επιχειρεί την τροποποίηση του Ειδικού Πλαισίου προς το χειρότερο. Με περισσότερη αρπαγή παρθένας γης, –«μαγαζιά γωνία» όπως έλεγε η κ. Πετραλιά-, με περισσότερους προνομιακούς όρους σε σχέση με αυτούς που ισχύουν για τους κοινούς θνητούς, με περισσότερη απόσταση από την αξιοποίηση των συγκριτικών μας πλεονεκτημάτων και περισσότερη καταστροφή ντόπιων παραγωγικών δυνάμεων.
Το ισπανικό τουριστικό μοντέλο που επιμένουν να εφαρμόσουν, είναι το μοντέλο που έφερε στην Ισπανία, πριν από την κρίση, όλα τα προβλήματα μαζί, που έφερε σε μας η κρίση: πολύ υψηλή ανεργία, νέες κατοικίες στα αζήτητα, πολύ σοβαρά προβλήματα με το νερό, εξ αιτίας των γηπέδων γκολφ. Έφερε και δαπάνες για κατεδαφίσεις ολόκληρων περιοχών που υποβαθμίστηκαν τουριστικά, αλλά και πολλούς στα δικαστήρια για πολεοδομικά σκάνδαλα.
Αυτό που δε λένε στις τοπικές κοινωνίες είναι ότι αυτά που έγιναν στην Αμμουδάρα, στη Χερσόνησο, στην Ελούντα, η διάχυση δηλαδή της όποιας «ανάπτυξης» στην τοπική κοινωνία - με όλη την αναρχία που την χαρακτηρίζει-, αποτελεί πλέον παρελθόν!
Οι αναπτύξεις «σύνθετων τουριστικών επενδύσεων» διαθέτουν ήδη από τη νομοθεσία των φαστ τρακ αδειοδοτήσεων για «μεγάλες επενδύσεις» -μεταξύ άλλων- τα ειδικά προνόμια, όχι μόνο να χτίζουν παραθεριστική κατοικία με όρους τουρισμού χωρίς πολεοδόμηση, αλλά και να μπορούν να καθορίζουν ζώνη περιορισμού δόμησης γύρω τους με ειδικούς όρους δόμησης, για ν’ απαλλαγούν από ενοχλητικές μικρές επενδύσεις στο φράκτη τους. Κάπως έτσι αντιλαμβάνονται όσοι νομοθετούν, απ’ ότι φαίνεται, την προστασία του τοπίου. Να προσφέρεται κι αυτό ως έπαθλο στους «εθνικούς ευεργέτες»!
Από μας ζητούν «απλά» να πληρώσουμε όλες τις απαραίτητες υποδομές για την υλοποίηση των «επενδύσεων» που θα μας «αναπτύξουν». Θα έχουν βέβαια, ούτως ή άλλως, διαθέσει κατά προτεραιότητα τους πόρους του ΕΣΠΑ και του Αναπτυξιακού νόμου, σ’ ένα «ιδιωτικό» τομέα, που θα παραμείνει κρατικοδίαιτος!
Για όλους αυτούς τους λόγους και επειδή δεν μπορεί να υπάρχει χώρα με οικονομία που δεν βασίζεται σε ενδογενή ανάπτυξη, λέμε για πολλοστή φορά ότι το μόνο που θεωρούμε ότι πρέπει να γίνει είναι, όσοι αντιλαμβάνονται τη σοβαρότητα της κατάστασης, να μπουν στη διαδικασία συζήτησης μιας ανάπτυξης με τελείως διαφορετικά χαρακτηριστικά, που θα βασίζεται στις κοινωνικές παραγωγικές δυνάμεις και όχι σε νέους σωτήρες και νέες αρπαχτές!
πηγή: εφημερίδα Πατρίς