Της Β. Μπαζού από το Ποντίκι
Ή καλύτερα ότι αρπάξει ο κ@λος τους για να το πούμε Ποντικίσια... Γιατί το σχέδιο νόμου υπό τον μεγαλόσχημο αλλά τελείως ψευδεπίγραφο τίτλο «Χωροταξική και Πολεοδομική Μεταρρύθμιση - Βιώσιμη Ανάπτυξη», καταστρέφει ότι γνωρίζαμε για τη ρύθμιση και διαχείριση του χώρου ότι γνωρίζαμε για την έννοια των πόλεων και την ανάπτυξή τους.
Το ΥΠΕΚΑ για μια ακόμα φορά πετάει λευκή πετσέτα και αναθέτει ΚΑΙ τον χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό σε κάθε επίδοξο επενδυτή που θα μπορεί να κατασκευάζει ότι θέλει, όπου θέλει, όπως θέλει.
Με άλλοθι το μνημόνιο
Η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΚΑ στην πρεμούρα της υπέπεσε σε δυο φάουλ. Το πρώτο ότι το σχέδιο νόμου αποτελεί μνημονιακή υποχρέωση. Και εξαιτίας αυτής της δήθεν μνημονιακής υποχρέωσης υπέπεσε στο δεύτερο φάουλ υποτιμώντας το Κοινοβούλιο και καταθέτοντας το σχέδιο νόμου με τη διαδικασία του επείγοντος ώστε να ψηφιστεί μέσα σε δυο ημέρες στο άψε- σβήσε χωρίς πολλά πολλά.
Είναι, όμως, πράγματι αυτό το σχέδιο νόμου μνημονιακή υποχρέωση όπως υποστηρίζει η κυβέρνηση;
Ασφαλώς και όχι! Μνημονιακή υποχρέωση είναι να γνωρίζει ο καθένας που μπορεί να κτίσει και τι. Μνημονιακή υποχρέωση είναι το αυτονόητο, δηλαδή, να υπάρχουν χρήσεις γης, πλήρως ξεκαθαρισμένες.
Μόνο που το ΥΠΕΚΑ κρύφτηκε πίσω από αυτή την αυτονόητη υποχρέωση για να ξεθεμελιώσει τον χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό και να αντιμετωπίσει τον χώρο ως μια «εμετιέρα» όπου ξεριούνται όλες οι χρήσεις γης.
Αταξία, ασυδοσία
Η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΚΑ καλεί τους βουλευτές να ψηφίσουν την αταξία, την χωροταξική και πολεοδομική ασυδοσία αφού καταργούν τον χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό και θεσμοθετούν τα χωροταξικά πλαίσια, ένα ιδιότυπο θεσμικό λάστιχο που θα ικανοποιεί κάθε αίτημα μικρού, μεσαίου, μεγάλου ή στρατηγικού συμφέροντος. Καταργούν επί της ουσίας την έννοια των χρήσεων γης, αφού όλες οι χρήσεις χωρούν σχεδόν παντού. Καταργούν τον πολεοδομικό σχεδιασμό αφού οι συντελεστές δόμησης καθορίζονται ενιαία και οριζόντια λες και κάθε περιοχή της χώρας δεν έχει τις ιδιαιτερότητές της και δεν χρειάζεται ειδικές προβλέψεις.
Για παράδειγμα καταργούν την έννοια της αμιγούς κατοικίας. Μάλιστα ως γνήσιοι λαϊκιστές διαρρέουν ότι «μάχονται» με τα συμφέροντα του Ψυχικού και της Φιλοθέης αφού δήθεν αυτές οι περιοχές θα «πληγούν»… Και ασφαλώς δεν λένε ότι επιλέγουν ένα μοντέλο που ανά κτήριο προβλέπει η κατοικία να είναι τουλάχιστον 50%. Για να το κάνουμε λιανά, δημιουργούν σύνθετα κτήρια κάτι μεταξύ πολυκατοικίας και εμπορικού κέντρου. Όπου στο ισόγειο μπορεί να υπάρχει ένα καφέ, στον πρώτο όροφο ένα διαγνωστικό κέντρο, στους υπόλοιπους ορόφους διαμερίσματα και στον πέμπτο εστιατόριο!
Καταργούν την έννοια των ελεύθερων χώρων και του περιαστικού πρασίνου αφού ακόμα και εκεί επιτρέπουν εγκαταστάσεις αστικών υποδομών! Και για να το κάνουμε λιανά εγκαταστάσεις αστικών υποδομών είναι από τους σταθμούς μεταφόρτωσης απορριμμάτων μέχρι τους χώρους επεξεργασίας, αποθήκευσης και διάθεσης στερεών αποβλήτων, επεξεργασίας ,αποθήκευσης, καύσης, στερεών τοξικών αποβλήτων και μονάδες εγκαταστάσεις επεξεργασίας και καύσης απορριμμάτων.
Η ταμπακιέρα
Η πραγματικότητα είναι ότι το ΥΠΕΚΑ ενδιαφέρεται σφόδρα για ένα και μόνον άρθρο, το άρθρο 8 του σχεδίου νόμου που θεσπίζει τα Ειδικά Χωρικά Σχέδια και στήνει το πλαίσιο για να γίνει πιο εύκολο το ξεπούλημα της δημόσιας γης. Γιατί αυτά τα Ειδικά ή καλύτερα Επενδυτικά Χωρικά Σχέδια αφορούν Περιοχές Ολοκληρωμένης Τουριστικής Ανάπτυξης, Περιοχές Οργανωμένης Ανάπτυξης Παραγωγικών Δραστηριοτήτων (ΠΟΑΠΔ , τα Επιχειρηματικά Πάρκα, τα Εμπορευματικά Κέντρα, τα Ειδικά Σχέδια Χωρικής Ανάπτυξης Δημοσίων Ακινήτων (ΕΣΧΑΔΑ) και τα Ειδικά Σχέδια Χωρικής Ανάπτυξης Στρατηγικών Επενδύσεων (ΕΣΧΑΣΕ).
Και σε αυτό το άρθρο διατυπώνεται η πλήρης ασυδοσία αφού τα σχέδια αυτά θα υπηρετούν την ανάγκη να καταστεί μια περιοχή της χώρας κατάλληλη για τη δημιουργία οργανωμένων υποδοχέων δραστηριοτήτων είτε για την πραγματοποίηση προγραμμάτων και παρεμβάσεων μεγάλης κλίμακας ή στρατηγικής σημασίας. Και αυτά τα σχέδια μπορούν να ακυρώνουν κάθε προηγούμενο Τοπικό Χωρικό Σχέδιο «εφόσον η τροποποίηση καθίσταται αναγκαία εν όψει του ειδικού χαρακτήρα της επιδιωκόμενης ανάπτυξης».
Εν ολίγοις, όπως σχολιάζουν αρχιτέκτονες και πολεοδόμοι, «θα τρίζουν τα κόκαλα του Τρίτση».
Το ΥΠΕΚΑ για μια ακόμα φορά πετάει λευκή πετσέτα και αναθέτει ΚΑΙ τον χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό σε κάθε επίδοξο επενδυτή που θα μπορεί να κατασκευάζει ότι θέλει, όπου θέλει, όπως θέλει.
Με άλλοθι το μνημόνιο
Η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΚΑ στην πρεμούρα της υπέπεσε σε δυο φάουλ. Το πρώτο ότι το σχέδιο νόμου αποτελεί μνημονιακή υποχρέωση. Και εξαιτίας αυτής της δήθεν μνημονιακής υποχρέωσης υπέπεσε στο δεύτερο φάουλ υποτιμώντας το Κοινοβούλιο και καταθέτοντας το σχέδιο νόμου με τη διαδικασία του επείγοντος ώστε να ψηφιστεί μέσα σε δυο ημέρες στο άψε- σβήσε χωρίς πολλά πολλά.
Είναι, όμως, πράγματι αυτό το σχέδιο νόμου μνημονιακή υποχρέωση όπως υποστηρίζει η κυβέρνηση;
Ασφαλώς και όχι! Μνημονιακή υποχρέωση είναι να γνωρίζει ο καθένας που μπορεί να κτίσει και τι. Μνημονιακή υποχρέωση είναι το αυτονόητο, δηλαδή, να υπάρχουν χρήσεις γης, πλήρως ξεκαθαρισμένες.
Μόνο που το ΥΠΕΚΑ κρύφτηκε πίσω από αυτή την αυτονόητη υποχρέωση για να ξεθεμελιώσει τον χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό και να αντιμετωπίσει τον χώρο ως μια «εμετιέρα» όπου ξεριούνται όλες οι χρήσεις γης.
Αταξία, ασυδοσία
Η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΚΑ καλεί τους βουλευτές να ψηφίσουν την αταξία, την χωροταξική και πολεοδομική ασυδοσία αφού καταργούν τον χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό και θεσμοθετούν τα χωροταξικά πλαίσια, ένα ιδιότυπο θεσμικό λάστιχο που θα ικανοποιεί κάθε αίτημα μικρού, μεσαίου, μεγάλου ή στρατηγικού συμφέροντος. Καταργούν επί της ουσίας την έννοια των χρήσεων γης, αφού όλες οι χρήσεις χωρούν σχεδόν παντού. Καταργούν τον πολεοδομικό σχεδιασμό αφού οι συντελεστές δόμησης καθορίζονται ενιαία και οριζόντια λες και κάθε περιοχή της χώρας δεν έχει τις ιδιαιτερότητές της και δεν χρειάζεται ειδικές προβλέψεις.
Για παράδειγμα καταργούν την έννοια της αμιγούς κατοικίας. Μάλιστα ως γνήσιοι λαϊκιστές διαρρέουν ότι «μάχονται» με τα συμφέροντα του Ψυχικού και της Φιλοθέης αφού δήθεν αυτές οι περιοχές θα «πληγούν»… Και ασφαλώς δεν λένε ότι επιλέγουν ένα μοντέλο που ανά κτήριο προβλέπει η κατοικία να είναι τουλάχιστον 50%. Για να το κάνουμε λιανά, δημιουργούν σύνθετα κτήρια κάτι μεταξύ πολυκατοικίας και εμπορικού κέντρου. Όπου στο ισόγειο μπορεί να υπάρχει ένα καφέ, στον πρώτο όροφο ένα διαγνωστικό κέντρο, στους υπόλοιπους ορόφους διαμερίσματα και στον πέμπτο εστιατόριο!
Καταργούν την έννοια των ελεύθερων χώρων και του περιαστικού πρασίνου αφού ακόμα και εκεί επιτρέπουν εγκαταστάσεις αστικών υποδομών! Και για να το κάνουμε λιανά εγκαταστάσεις αστικών υποδομών είναι από τους σταθμούς μεταφόρτωσης απορριμμάτων μέχρι τους χώρους επεξεργασίας, αποθήκευσης και διάθεσης στερεών αποβλήτων, επεξεργασίας ,αποθήκευσης, καύσης, στερεών τοξικών αποβλήτων και μονάδες εγκαταστάσεις επεξεργασίας και καύσης απορριμμάτων.
Η ταμπακιέρα
Η πραγματικότητα είναι ότι το ΥΠΕΚΑ ενδιαφέρεται σφόδρα για ένα και μόνον άρθρο, το άρθρο 8 του σχεδίου νόμου που θεσπίζει τα Ειδικά Χωρικά Σχέδια και στήνει το πλαίσιο για να γίνει πιο εύκολο το ξεπούλημα της δημόσιας γης. Γιατί αυτά τα Ειδικά ή καλύτερα Επενδυτικά Χωρικά Σχέδια αφορούν Περιοχές Ολοκληρωμένης Τουριστικής Ανάπτυξης, Περιοχές Οργανωμένης Ανάπτυξης Παραγωγικών Δραστηριοτήτων (ΠΟΑΠΔ , τα Επιχειρηματικά Πάρκα, τα Εμπορευματικά Κέντρα, τα Ειδικά Σχέδια Χωρικής Ανάπτυξης Δημοσίων Ακινήτων (ΕΣΧΑΔΑ) και τα Ειδικά Σχέδια Χωρικής Ανάπτυξης Στρατηγικών Επενδύσεων (ΕΣΧΑΣΕ).
Και σε αυτό το άρθρο διατυπώνεται η πλήρης ασυδοσία αφού τα σχέδια αυτά θα υπηρετούν την ανάγκη να καταστεί μια περιοχή της χώρας κατάλληλη για τη δημιουργία οργανωμένων υποδοχέων δραστηριοτήτων είτε για την πραγματοποίηση προγραμμάτων και παρεμβάσεων μεγάλης κλίμακας ή στρατηγικής σημασίας. Και αυτά τα σχέδια μπορούν να ακυρώνουν κάθε προηγούμενο Τοπικό Χωρικό Σχέδιο «εφόσον η τροποποίηση καθίσταται αναγκαία εν όψει του ειδικού χαρακτήρα της επιδιωκόμενης ανάπτυξης».
Εν ολίγοις, όπως σχολιάζουν αρχιτέκτονες και πολεοδόμοι, «θα τρίζουν τα κόκαλα του Τρίτση».
πηγή : συσπείρωση αριστερών μηχανικών