Έκθεση – κόλαφος για το ελληνικό χρέος: Το 92% των δανείων από το 2010 έχει επιστραφεί στους πιστωτές!
Από εδώ, του Λ. Βατικιώτη
Πιστωτές κερνούν, πιστωτές …πίνουν
Πλήρη απομυθοποίηση της περιλάλητης γενναιοδωρίας των πιστωτών μας, οι οποίοι την στιγμή που η Ελλάδα κινδύνευε έβαλαν βαθιά το χέρι στην τσέπη και την έσωσαν, όπως ισχυρίζεται η επίσημη αφήγηση, αποτελεί έκθεση βρετανικής Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης (Εδώ η σχετική έκθεση). Με βάση την ίδια αφήγηση, που κυριαρχεί στις στήλες όχι μόνο του λαϊκίστικου γερμανικού (βλ. Μπιλντ) αλλά και σημαντικού μέρους του ελληνικού Τύπου, το κίνητρο των δανειστών μας δεν ήταν άλλο από την ανιδιοτελή αλληλεγγύη. Κι έτσι κι εμείς, οφείλουμε τώρα αφού εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας να φανούμε τυπικοί με τις υποχρεώσεις μας και να επιστρέψουμε τα χρήματα που όλοι μαζί υποτίθεται πως δανειστήκαμε…
Τίποτε απ’ όλα αυτά δεν αντιστοιχεί στην αλήθεια, αναφέρει σε μια καλά τεκμηριωμένη έκθεση, που κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες με τίτλο «6 κρίσιμα σημεία για το ελληνικό χρέος και τις επερχόμενες εκλογές», η βρετανική οργάνωση Jubilee Debt Campaign. Να τονίσουμε ότι από το 2010 ακόμη η συγκεκριμένη οργάνωση είχε προειδοποιήσει για την μεροληψία και την κρυφή ατζέντα των προγραμμάτων δανειοδότησης στην Ελλάδα. «Επαναλαμβάνονταν λάθη που είχαν γίνει στις αναπτυσσόμενες χώρες τις δεκαετίες του 1980 και του 1990» αναφέρει χαρακτηριστικά. Με βάση την τωρινή της έκθεση, εν συντομία, το 92% των χρημάτων που δανειστήκαμε από την Τρόικα από το 2010 μέχρι σήμερα έχει επιστρέψει στους πιστωτές!
Στις τσέπες τους ξανά το 92%!
Το συνολικό ποσό που έχει εισρεύσει, τυπικά, στην Ελλάδα από το ΔΝΤ, την ΕΕ και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα από τον Μάιο του 2010, όταν ο Γ. Παπανδρέου με την παρέα του υπέγραφαν το πρώτο Μνημόνιο του ξεπουλήματος, μέχρι τέλος του 2014, ήταν 252 δισ. ευρώ, σε ένα σύνολο χρέους που στα τέλη του 2014 έφτανε στα 317 δισ. ευρώ. Από αυτά τα 252 δις ευρώ που χρεώθηκαν στα βιβλία του ελληνικού Οργανισμού Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους, 149,2 δις. ευρώ (δηλαδή η μερίδα του λέοντος) κατευθύνθηκαν στην αποπληρωμή παλιότερων χρεών. 48,2 δις. ευρώ διατέθηκαν για την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών στο πλαίσιο του Προγράμματος ανταλλαγής ομολόγων τον Φεβρουάριο του 2012 και 34,5 δις. ευρώ ήταν τα διάφορα «γλυκαντικά» που δόθηκαν στους ιδιώτες κατόχους ομολόγων για να συμμετάσχουν στην αναδιάρθρωση. Άθροισμα όλων αυτών, 231,9 δις. ευρώ ή το 92% των χρημάτων που δανείστηκε η Ελλάδα για να σωθεί, υποτίθεται. Αυτό που στην πραγματικότητα συνέβη ωστόσο είναι ο υπερδανεισμός της Ελλάδας κι η βαθύτερη υποδούλωση της στους δανειστές, μέσω της κρατικοποίησης του δημόσιου χρέους!
Υπηρέτες των «αρπακτικών»!Αυτό ωστόσο που από την δεύτερη κιόλας σελίδα της επισημαίνει η έκθεση ήταν πως η μετατροπή της Ελλάδας σε αποικία χρέους εύκολα μπορούσε να προβλεφθεί από το 2010 κιόλας. Ο κίνδυνος που ελλόχευε είχε περιγραφεί πολύ καθαρά και σήμερα είναι αποτυπωμένος σε επίσημα πρακτικά. Κανείς επομένως δεν δικαιούται να επικαλείται το τεκμήριο της άγνοιας! Η έκθεση αναφέρεται συγκεκριμένα στη συζήτηση που διεξήχθη στη διοίκηση του ΔΝΤ τον Μάιο του 2010 και είδε το φως της δημοσιότητας το 2013 από τις στήλες της αμερικάνικης εφημερίδας Wall Street Journal. Τονίζεται για παράδειγμα η τοποθέτηση της Βραζιλίας για τον δανεισμό της Ελλάδας στη σχετική συζήτηση, όπου ο εκπρόσωπος της λατινοαμερικάνικης χώρας, τον Μάιο του 2010, ανέφερε πως τα δάνεια του ΔΝΤ «μπορούν να ειδωθούν όχι σαν διάσωση της Ελλάδας, η οποία θα πρέπει να υποστεί μια στρεβλή προσαρμογή, αλλά σαν μια διάσωση των ιδιωτών κατόχων χρέους στην Ελλάδα, κυρίως των ευρωπαϊκών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων». Στην ίδια συνεδρίαση του ΔΝΤ, τον Μάιο του 2010, η Αργεντινή είχε υποστηρίξει ότι «θα έπρεπε να είναι στο τραπέζι μια αναδιάρθρωση χρέους». Το ίδιο είχε πει κι ο εκπρόσωπος του Ιράν. Κριτική άσκησαν εκπρόσωποι πολλών χωρών (Αίγυπτος, Κίνα, κ.α.) απέναντι επίσης στις υπεραισιόδοξες προβλέψεις του ΔΝΤ, με την Ινδία να προειδοποιεί ότι οι περικοπές θα πυροδοτήσουν ένα σπιράλ ανεργίας, μειωμένων εσόδων και αύξησης του χρέους που θα έκανε αναπότρεπτη μια μελλοντική αναδιάρθρωση του χρέους. Όπως ακριβώς συνέβη… Το συμπέρασμα που εξάγει η βρετανική οργάνωση είναι πέρα για πέρα εύστοχο: «Η διάσωση και τα προγράμματα λιτότητας δεν πραγματοποιήθηκαν επειδή πίστευαν ότι θα βοηθούσαν τον ελληνικό λαό ή θα μείωναν το βάρος του χρέους. Έγιναν για να σωθούν οι ευρωπαϊκές και ελληνικές τράπεζες και να προστατευθούν τα κέρδη των κερδοσκόπων».
Ιδιαίτερη αναφορά κάνει η έκθεση του Jubilee Debt Campaign στην προθυμία με την οποία η ελληνική κυβέρνηση (αντίθετα με ό,τι έκανε η κυβέρνηση της Αργεντινής) δέχθηκε να αποπληρώσει τους κερδοσκόπους οι οποίοι αρνήθηκαν να δεχθούν το κούρεμα, τα περίφημα «αρπακτικά κεφάλαια». «Στο τέλος, ενώ μια μεγάλη πλειοψηφία ιδιωτών δανειστών συμφώνησε με την μείωση του χρέους, διάφορα αρπακτικά κεφάλαια αρνήθηκαν να το κάνουν. Αυτοί οι κερδοσκόποι αγόρασαν φθηνά ελληνικά ομόλογα που είχαν εκδοθεί υπό το βρετανικό δίκαιο και συνεχίζουν να ζητούν να πληρωθούν στο ακέραιο. Το συνολικό ποσό του χρέους των “αρπακτικών κεφαλαίων” που αρνήθηκε την συμφωνηθείσα αναδιάρθρωση ήταν 6,5 δις. ευρώ. Η ελληνική κυβέρνηση πέρασε νόμο για να επιβάλλει την συμφωνηθείσα μείωση χρέους σε όλα τα ομόλογα υπό τον ελληνικό νόμο, αλλά η βρετανική κυβέρνηση αρνήθηκε να κάνει το ίδιο. Τα αρπακτικά κεφάλαια έχουν συνεχίσει να πληρώνονται, πραγματοποιώντας ένα τεράστιο κέρδος επί του ποσού που αγόρασαν το χρέος. Αυτό, στην πραγματικότητα, ήταν ένα κέρδος που δόθηκε στα αρπακτικά από το ΔΝΤ, την ΕΕ και την ΕΚΤ που άφησαν το χρέος για τον ελληνικό λαό».
Τέλος, η έκθεση κάνει συγκεκριμένη αναφορά στην απόφαση των Ηνωμένων Εθνών που ψηφίσθηκε τον Σεπτέμβριο του 2014 (με 124 ψήφους υπέρ και 11 κατά) με την οποία ζητείται η θεσμοθέτηση ενός νέου νομικού πλαισίου για τις αναδιαρθρώσεις δημόσιων χρεών, με τις σχετικές διαπραγματεύσεις να ξεκινούν τον Φεβρουάριο. ΕΕ και Ελλάδα απείχαν από την ψηφοφορία, κρίνοντας προφανώς ότι δεν τους …αφορούν τέτοια θέματα, ενώ η Αγγλία κι η Γερμανία ψήφισαν κατά, επιλέγοντας την διαιώνιση του σημερινού ληστρικού καθεστώτος που είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των αρπακτικών και του Τέταρτου Ράιχ.
Παρότι αυτή είναι η δεύτερη έκθεση από το εξωτερικό (μετά την μελέτη της Attac τον Αύγουστο του 2013) η οποία αναλύει που τελικά αξιοποιήθηκαν τα χρήματα των πιστωτών, αρμόδιες υπηρεσίες από την Ελλάδα, από το υπουργείο Οικονομικών μέχρι τη Στατιστική Υπηρεσία, ουδέποτε καταδέχθηκαν να ενημερώσουν τον λαό για το ποιοί ωφελήθηκαν από τις δόσεις των δανείων. Καθόλου τυχαία μπορεί να πει κανείς, μιας κι έτσι συντηρούταν ο μύθος της «διάσωσης της Ελλάδας» και αποκρύβονταν οι μεγάλοι κερδισμένοι των δανείων: οι ίδιοι οι δανειστές κι οι τράπεζες. Συμπέρασμα που μπορεί να αποτελέσει και το πιο ισχυρό χαρτί από τη μεριά της νέας ελληνικής κυβέρνησης στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης που θα ξεκινήσει με τους πιστωτές, για να διεκδικήσει την διαγραφή του χρέους.
Πηγή : συσπείρωση αριστερών μηχανικών http://syspeirosiaristeronmihanikon.blogspot.gr/2015/03/92-2010_12.html