Η δασική προστασία είναι διηνεκής και χαίρει συνταγματικής περιωπής (άρθρα 24 παρ. 1, 117 παρ. 3 Σ). Ο δε Δασικός Χάρτης ως νομικό εφεύρημα πρέπει να προασπίζει και να αναδεικνύει τον δασικό χαρακτήρα των εκτάσεων.
Παναγιώτης Γαλάνης*
Πρέπει, όμως, να βασίζεται και σε επαρκή στοιχεία, ικανά να θεμελιώσουν τον δασικό χαρακτήρα. Με το σκεπτικό αυτό, ο Ν. 4685/2020 στον πυρήνα του για τις ρυθμίσεις των Δασικών Χαρτών που εισήγαγε, προσέθεσε και το κριτήριο του συνυπολογισμού (υποστατών) διοικητικών πράξεων που εξαιρούσαν εκτάσεις από τη δασική προστασία, αποδίδοντας σε άλλες χρήσεις τα ακίνητα αυτά. Επίσης, εν συνδυασμώ, το Σύνταγμα του 1975 που για πρώτη φορά εμπεριέχει μία καινοτόμο ρύθμιση για την «υποχρέωση» του κράτους να προστατεύει το περιβάλλον αποτελεί έτος-ορόσημο στους συλλογισμούς πολλών δικαστικών αποφάσεων.
Έτσι, λοιπόν, ο νόμος αυτός, όπως και οι περισσότεροι που εισήγαγαν κάποια ρύθμιση για τους Δασικούς Χάρτες ελέγχθηκε για τη συνταγματικότητά του από το Ανώτατο Ακυρωτικό, το οποίο εξέδωσε τις ΟλΣτΕ 1364-5/2021.
Με σκέψεις που εντάσσονται σε μία «δασο-κεντρική» λογική, το ΣτΕ έκρινε (αν και με σοβαρές μειοψηφίες) πως ο νέος Ν. 4685/2020 είναι:
- Αντισυνταγματικός ως προς το μέρος της εξαίρεσης από τους Δασικούς Χάρτες ακινήτων για τα οποία υπήρχαν οικοδομικές άδειες μη υλοποιηθείσες
- Συνταγματικός ως προς τα λοιπά τμήματα και ρυθμίσεις που αφορά, άρα ακινήτων τα οποία ΝΟΜΙΜΩΣ αποδόθηκαν σε άλλες χρήσεις.
Παράγοντες, συνολικώς, επί των οποίων δόμησε τη σκέψη του το Δικαστήριο είναι:
- Η αρχή «άπαξ δάσος, πάντα δάσος», αλλά με σαφείς παρεκκλίσεις και εξαιρέσεις
- Η αρχή της δασικής προστασίας εκτάσεων που όντως είχαν ανάγκη την προστασία αυτή (θα τη χαρακτήριζα «αρχή του ρεαλισμού»)
- Η αρχή της συνέχειας της χρήσης που καθιστά επιτρεπτή την παρέκκλιση από τη δασική νομοθεσία κατά σύμπλευση και προς τη γενική αρχή της ασφάλειας δικαίου και της προστασίας του καλόπιστου διοικούμενου
- Η ορθή μεταφορά της αρχής της νομιμότητας στον τομέα του Δασικού Δικαίου
- Η σύμπλευση με βασικές παραδοχές του Δασικού Δικαίου και η αποσαφήνιση της διακριτότητάς του από το Κτηματολόγιο, από το οποίο και δέον να προηγείται η κατάρτιση Δασικών Χαρτών.
Μία ψύχραιμη και συνετή σειρά αποφάσεων του Ανώτατου Ακυρωτικού.
Παναγιώτης Γαλάνης, Δικηγόρος Περιβαλλοντικού – Πολεοδομικού Δικαίου και Δικαίου της Ενέργειας, Υπ. Δρ. Νομικής ΕΚΠΑ
Αναδημοσίευση από: pgalanislaw.gr
Πηγή: https://www.michanikos-online.gr/%cf%80-%ce%b3%ce%b1%ce%bb%ce%ac%ce%bd%ce%b7%cf%82-%ce%b4%ce%b1%cf%83%ce%b9%ce%ba%ce%bf%ce%af-%cf%87%ce%ac%cf%81%cf%84%ce%b5%cf%82-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%bf%ce%b9%ce%ba%ce%bf%ce%b4%ce%bf%ce%bc%ce%b9/