Στις 3 Νοεμβρίου οι μηχανικοί θα κληθούμε να ψηφίσουμε ξανά για να εκλέξουν τα κεντρικά και περιφερειακά όργανα διοίκησης του ΤΕΕ. Μια διαδικασία που φαίνεται να ενδιαφέρει ολοένα και λιγότερους από εμάς, και ειδικά τους νεότερους. Η χαμηλή συμμετοχή είναι αναμενόμενο αποτέλεσμα της συνολικότερης κοινωνικής κατάστασης, της θέσης των μηχανικών τα τελευταία χρόνια, αλλά και της απογοήτευσης που υπάρχει μετά τις διαψεύσεις των ελπίδων ενός προηγούμενου διαστήματος για μεγάλα τμήματα της κοινωνίας.
Την τελευταία τριετία, διάστημα που μεσολάβησε από τις προηγούμενες εκλογές του ΤΕΕ, οι μηχανικοί σε πολύ μεγάλο βαθμό βρέθηκαν να υλοποιούν ως διεκπεραιωτές τις αποφασισμένες πολιτικές, που εντάσσονταν σε ένα ευρύτερο πλαίσιο εισπρακτικής λογικής, με μηδενική μέριμνα για την επιστημονική διάσταση των ζητημάτων, και τον κοινωνικό τους ρόλο, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τα «αυθαίρετα». Ταυτόχρονα, την ίδια περίοδο, υπήρξε ένα δεύτερο κύμα μετανάστευσης στο εξωτερικό, με αποκορύφωμα τη φυγή μετά το νόμο Κατρούγκαλου πολλών «μπλοκάκηδων» συναδέλφων. Ο νόμος Κατρούγκαλου ήταν από τα μεγαλύτερα χτυπήματα και για το εισόδημα των περισσοτέρων συναδέλφων μισθωτών στον ιδιωτικό τομέα, οι οποίοι εργάζονται με μπλοκάκι. Οι ελεύθεροι επαγγελματίες, όσοι δεν εξωθήθηκαν από το επάγγελμα, δεν είδαν την «ανάπτυξη» να αντικατοπτρίζεται στα εισοδήματά τους, και οι συνταξιούχοι, αφού περίμεναν χρόνια για την τελική έκδοση των συντάξεών τους, τις είδαν να μειώνονται ξανά με την επικουρική σύνταξη πρακτικά να εξανεμίζεται για όσους βγήκαν στη σύνταξη μετά τις αλλαγές στο ασφαλιστικό.
Η ηγεσία του ΤΕΕ, σε αυτή την τριετία, στοιχίστηκε με τις κεντρικές κυβερνητικές επιλογές, αντιπολιτευόμενη κυρίως στην κατεύθυνση ανάπτυξης άνευ όρων. Ακόμα και στην περίοδο της ψήφισης του νόμου Κατρούγκαλου, που είχαμε τις μεγαλύτερες κινητοποιήσεις της προηγούμενης περιόδου, έδωσε κυρίως μια μάχη με συντεχνιακούς όρους, προετοιμάζοντας το δρόμο για λογικές ιδιωτικής ασφάλισης και επαγγελματικού ταμείου. Σήμερα, υποδέχεται την κυβερνητική αλλαγή περιχαρής, με τον πρόεδρο του ΤΕΕ να αναλαμβάνει προσωπικά καθήκοντα τεχνικού συμβούλου για την «επένδυση» στο Ελληνικό. Αλλά και στα άλλα μεγάλα περιβαλλοντικά μέτωπα, αλλά και τα ζητήματα δημόσιου πλούτου και υποδομών, από τις εξορύξεις υδρογονανθράκων ως τις ιδιωτικοποιήσεις των περιφερειακών αεροδρομίων, η ηγεσία του ΤΕΕ είτε σιώπησε είτε επικρότησε στην πράξη τις κινήσεις της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, κινήσεις που θα επιταχύνει από ό,τι φαίνεται η κυβέρνηση της ΝΔ.
Η ίδια λογική επικράτησε και εσωτερικά στο ΤΕΕ. Η όποια εσωτερική δημοκρατία του ΤΕΕ υποβαθμίστηκε ακόμα περισσότερο, με τις αποφάσεις να λαμβάνονται ουσιαστικά από τον πρόεδρο του ΤΕΕ, Γ. Στασινό, και την πρόεδρο της Αντιπροσωπείας, Τ. Μοροπούλου. (Δεν είμαστε ιδιαίτερα αισιόδοξοι ότι η δεύτερη θα ελαττώσει την παρουσία της στα όργανα του κλάδου μετά τις πρόσφατες αποκαλύψεις ότι λάμβανε επίδομα ως άγαμη θυγατέρα). Οι αλλαγές σταεπαγγελματικά δικαιώματα ήρθαν παρά τις αντιθέσεις μεγάλων τμημάτων του κλάδου, σε μια λογική που κατακερματίζει το γνωστικό μας αντικείμενο σε «δραστηριότητες μηχανικής» και ενισχύει τον ανταγωνισμό μεταξύ των ειδικοτήτων. Η προσπάθεια να αλλάξει το θεσμικό πλαίσιο του ΤΕΕ σε μια πιο συγκεντρωτική κατεύθυνση και εις βάρος των μικρότερων και περιφερειακών παρατάξεων, προσέκρουσε στις αντιδράσεις στην Κεντρική Αντιπροσωπεία αλλά και στις αντιθέσεις εντός των κυρίαρχων παρατάξεων. Διαδικασία που, θυμίζουμε, έφτασε να συνεδριάζει η Αντιπροσωπεία του ΤΕΕ στο κτίριο της Βουλής για να υπάρχει ελεγχόμενη είσοδος. Θα το βρούμε όμως ξανά μπροστά μας. Την ίδια περίοδο, και ενώ το είχαμε ζητήσει επανειλημμένως και με πλήρεις εισηγήσεις ως ΑΡΑΓέΣ, η Αντιπροσωπεία του ΤΕΕ δεν συζήτησε ποτέ το ασφαλιστικό. Τελικά, το ΤΕΕ μετατρέπεται με μεγάλη ταχύτητα σε τεχνικό παράρτημα των κρατικών μηχανισμών δια της λειτουργίας των ηλεκτρονικών του συστημάτων (αυθαίρετα, κτηματολόγιο, ηλεκτρονικές άδειες), χρησιμοποιώντας την υποδομή αυτή και για να εξαναγκάζει τους συναδέλφους να πληρώνουν συνδρομές. Εάν οποιοσδήποτε συνάδελφος ερωτηθεί γιατί πληρώνει εισφορές στο ΤΕΕ, μάλλον κανένας δεν θα απαντήσει ότι το κάνει για τις παρεχόμενες επιμελητηριακές υπηρεσίες ή συμβουλές. Όλοι και όλες το κάνουν για να μη χάσουν την πρόσβαση στα συστήματα.
Απέναντι σε αυτή την κατάσταση, ως ΑΡΑΓέΣ επιχειρήσαμε να συνεχίσουμε να αποτελούμε τηφωνή των μηχανικών που ζουν από τη δουλειά τους μέσα στα όργανα διοίκησης του ΤΕΕ, και ταυτόχρονα να συμβάλλουμε στην ανάπτυξη των αγώνων τους. Ενημερώναμε διαρκώς με δημόσιες ανακοινώσεις για τα τεκταινόμενα στις Αντιπροσωπείες. Επιχειρήσαμε να υπάρξει διεύρυνση του αγώνα απέναντι στο ασφαλιστικό Κατρούγκαλου, σε συντονισμό με τα σωματεία των εργαζομένων του κλάδου, την Ανοιχτή Συνέλευση Μηχανικών, και τους υπόλοιπους ασφαλισμένους, και όχι σε μια λογική να προστατέψουμε μόνο τους μηχανικούς, που εν πολλοίς χαρακτήριζε την τακτική της διοίκησης του ΤΕΕ. Συμβάλλαμε στο να μην προχωρήσει η αλλαγή του θεσμικού πλαισίου του ΤΕΕ, και επιχειρήσαμε να αποτρέψουμε το να μετατραπεί το ζήτημα των επαγγελματικών δικαιωμάτων σε αρένα συντεχνιακής διαμάχης μεταξύ των ειδικοτήτων, έχοντας συνολική τοποθέτηση απέναντι στον κατακερματισμό των δικαιωμάτων. Εκτός αυτού, πιέσαμε το ΤΕΕ να παίρνει θέση υπέρ των εργαζόμενων μηχανικών (κατορθώνοντας να πάρει η Διοικούσα Επιτροπή απόφαση υπέρ της σύναψης Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας για τους ιδιωτικούς υπαλλήλους), και συνολικά υπέρ των πληττόμενων κοινωνικών στρωμάτων (η Αντιπροσωπεία πήρε απόφαση ενάντια στους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς κατοικιών). Στην ίδια κατεύθυνση αγωνιστήκαμε απέναντι στις «επενδύσεις» της εκποίησης του δημοσίου πλούτου, της περιβαλλοντικής καταστροφής και της υφαρπαγής του δημοσίου χώρου (με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τα γήπεδα Ποδοσφαιρικών Ανωνύμων Εταιριών). Προσπαθήσαμε να συμβάλλουμε στο μέτρο των δυνάμεών μας στην ανάδειξη των ευθυνών για τις καταστροφές στην Μάνδρα και στο Μάτι. Καταστροφές που μπορούν να αποτραπούν, εάν οι μηχανικοί και κυρίως οι φορείς τους αναλάβουν τις ευθύνες του κοινωνικού τους ρόλου.
Αυτοί είναι και οι λόγοι που θέλουμε να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε, μέσα σε μια δύσκολη συγκυρία, με την ηγεσία του ΤΕΕ να βρίσκεται πλέον σε σύμπλευση με τη νέα κυβέρνηση της ΝΔ, και με τους περισσότερους συναδέλφους – όσους έχουν μείνει στην Ελλάδα – να ασχολούνται κυρίως με το άγχος του βιοπορισμού. Γιατί έχει σημασία να υπάρχει και αυτή η διαφορετική φωνή στο μνημονιακό συνεχές του ΤΕΕ, να ενημερώνονται οι συνάδελφοι για όσα γίνονται μέσα στο Τεχνικό Επιμελητήριο, να αποτραπεί στο να καταλήξει το ΤΕΕ να είναι ουσιαστικά μια τεχνική υπηρεσία του κράτους ή μηχανισμός εξυπηρέτησης συντεχνιακών συμφερόντων. Έχει σημασία έστω και λίγες φορές, τα όργανα του ΤΕΕ να πιέζονται και να παίρνουν θετικές αποφάσεις. Σε αυτή την κατεύθυνση και με αυτό το πλαίσιο θα διεκδικήσουμε την ψήφο των συναδέλφων και στις επόμενες εκλογές, επιχειρώντας ταυτόχρονα τις ευρύτερες δυνατές συνεργασίες με όσους και όσες κινούνται στην ίδια κατεύθυνση.
Για την οργάνωση όλων των παραπάνω, και με την πρόθεση να εξασφαλίσουμε τη μέγιστη δυνατή συμμετοχή, καλούμε σε ανοιχτή συνέλευση της ΑΡΑΓέΣ στις 3 Σεπτεμβρίου 2019.
Πηγή: https://syspeirosiaristeronmihanikon.blogspot.com/2019/08/blog-post_25.html?fbclid=IwAR3JNe8iq8x8yprMoIHfxqOm7PrEIuNIbIiVQ5qggBfkeivn1uCQ2shYB3s